Wyrok NSA z dnia 1 września 2023 r., sygn. I FSK 1225/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia WSA del. Adam Nita (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 1 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1095/18 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 8 października 2018 r., nr 2201-IOV-1.4103.116.2018/10/13 w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. S.A. z siedzibą w Gdańsku na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 900 (słownie: dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 19 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1095/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (zwany dalej Sądem I instancji) oddalił skargę P. S.A. z siedzibą w G. (w dalszej części uzasadnienia określanej jako Podatnik, Spółka, Strona lub Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (zwanego dalej Organem odwoławczym lub Organem II instancji) z 8 października 2018 r., nr 2201-IOV-1.4103.116.2018/10/13 w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2011 roku.

Stan faktyczny sprawy został szczegółowo przedstawiony w uzasadnieniu wyroku Sądu I instancji, dostępnym w CBOSA. Charakteryzując go należy natomiast wskazać, że w sprawie zaistniały dwa zagadnienia sporne. Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku (dalej określany jako Organ I instancji lub NUS) zakwestionował legalność odliczenia przez Stronę naliczonego podatku od towarów i usług, udokumentowanego fakturami wystawionymi przez P. N., działającego pod firmą P. (zwanego dalej Kontrahentem podatnika lub Partnerem handlowym strony). W związku z tym, NUS określił Skarżącemu nadwyżkę naliczonego podatku od towarów i usług nad podatkiem należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy. Ponadto (i to jest druga kwestia sporna w relacjach pomiędzy stronami postępowania sądowoadministracyjnego), Organ I instancji określił Podatnikowi podatek na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Doszło do tego w związku z wystawieniem przez niego faktur Kontrahentowi strony. W tych szczególnego rodzaju rachunkach dokumentowano czynności dokonane za Partnera handlowego podatnika przez samego Skarżącego lub przez podmioty trzecie – osoby którym Strona powierzyła realizację prac budowlanych uprzednio zleconych Kontrahentowi, uznając że nie zostaną one przez niego terminowo wykonane. Zapatrywanie NUS podzielił Organ II instancji, który utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.