Postanowienie NSA z dnia 1 września 2023 r., sygn. II FZ 81/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz po rozpoznaniu w dniu 1 września 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia R. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 lutego 2023 r. sygn. akt I SA/Kr 1154/20 w przedmiocie wniosku o wyłączenie sędziego w sprawie ze skargi R. M. na decyzję Naczelnika Małopolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Krakowie z dnia 21 września 2020 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r. postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 15 lutego 2023 r., sygn. akt I SA/Kr 1154/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie na podstawie art. 22 § 1 i 2 w zw. z art. 19 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2022r., poz. 329 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a.") w sprawie ze skargi skarżącego na decyzję Naczelnika Małopolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Krakowie w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r., oddalił wniosek o wyłączenie sędziego. Uzasadniając wniosek o wyłączenie sędziego skarżący wskazał, że Sąd orzekający w przedmiotowej sprawie "jest stronniczy, non stop odmawia zwolnienia i przyznania mecenasa dla biednych". W świetle powyższego, Skarżący wniósł o wyłączenie sędziego WSA z orzekania w przedmiotowej sprawie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalając wniosek doszedł do przekonania, że podniesione argumenty stanowią próbę podważania merytorycznej zasadności czynności podjętych przez sędziego. Niezadowolenie Skarżącego z prowadzenia sprawy przez sędziego, czy też przeświadczenie o wadliwym prowadzeniu postępowania w sprawie nie może oznaczać braku bezstronności. Ponadto wniosek nie został poparty żadnymi argumentami, poza twierdzeniami wskazującymi na przekonanie co do zasadności stanowiska procesowego Skarżącego oraz subiektywną oceną, zgodnie z którą sędzia miał być stronniczy. Powyższe wskazuje raczej na próbę wykorzystania instytucji wyłączenia sędziego jako możliwości eliminowania w postępowaniu danego sędziego z uwagi na nieuzasadnione przekonanie o stronniczości aniżeli wyraz obiektywnych i uprawdopodobnionych we wniosku zdarzeń, które godziłyby w jego bezstronność. Dla zasadności wniosku konieczne jest wskazanie konkretnych okoliczności, z których wynika, że istnieją wątpliwości co do bezstronności sędziego. Tymczasem Skarżący nie przedstawił żadnego dowodu na poparcie swojego wniosku w zakresie przesłanek z art. 18 lub art. 19 p.p.s.a., a jedynie odwołał się do subiektywnego odczucia nieprawidłowości przy rozstrzyganiu jego wniosku o przyznanie prawa pomocy, w związku z czym na podstawie art. 22 § 1 i 2 p.p.s.a. w zw. z art. 19 p.p.s.a. oddalił wniosek.