Wyrok NSA z dnia 14 lipca 2023 r., sygn. I FSK 471/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska (spr.), Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 października 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 980/22 w sprawie ze skargi G. Sp. z o.o. z siedzibą w C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lutego 2022 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2017 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w części tj. w pkt 1 i w pkt 3, 2) oddala skargę w zakresie rozstrzygnięcia o dodatkowym zobowiązaniu podatkowym, 3) zasądza od G. Sp. z o.o. z siedzibą w C. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 2.515 (słownie: dwa tysiące pięćset piętnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 28 października 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 980/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi G. Sp. z o.o. w C. (dalej: Skarżąca/Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: Organ) z 25 lutego 2022 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2017 r., uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości 100 % zawyżenia, w pozostałej części skargę oddalił oraz zasądził koszty postępowania sądowego.

2. Sąd pierwszej instancji podkreślił, że sporne w sprawie pozostawały ustalenia co do rzeczywistego charakteru usług doradczych wykonanych na rzecz Spółki przez M.J. działającego pod firmą K. (dalej: Kontrahent). Organ stał na stanowisku, że faktury wystawione tytułem świadczenia tych usług nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji i zastosował do nich art. 88 ust 3a pkt 4 lit. a w związku z art. 86 ust 1 ustawy o VAT. Sąd pierwszej instancji podzielił ustalenia faktyczne organów podatkowych i zastosowanie prawa materialnego dla usług świadczonych przez Kontrahenta, jednocześnie jednak zakwestionował orzeczenie o dodatkowym zobowiązaniu podatkowym w wysokości 100% zawyżenia podatku naliczonego z uwagi na brak ustaleń co do proporcjonalności sankcji w takiej wysokości.