Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 14 lipca 2023 r., sygn. I FSK 190/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki (spr.), Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Rz 771/18 w sprawie ze skarg S.M. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z dnia 29 czerwca 2018 r. nr 1801-IOV1.4103.529.2017, nr 1801-IOV1.4103.530.2017, nr 1801-IOV1.4103.531.2017, nr 1801-IOV1.4103.532.2017, nr 1801-IOV1.4103.533.2017, nr 1801-IOV1.4103.534.2017, nr 1801-IOV1.4103.535.2017 w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od czerwca do grudnia 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S.M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie kwotę 4.050 (słownie: cztery tysiące pięćdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

Wyrokiem z 6 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Rz 771/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargi S.M. (dalej: Strona lub Skarżący) na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie (dalej: Dyrektor IAS) z 29 czerwca 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do grudnia 2013 r.

2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji stan sprawy

Zaskarżonymi decyzjami (siedmioma) z dnia 29 czerwca 2018 r. Dyrektor IAS, po rozpatrzeniu odwołań Strony, utrzymał w mocy decyzje Naczelnika US w L. z dnia 30 listopada 2017 r.

Podstawę wydania decyzji stanowiły ustalenia, że Strona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (X.) - zaewidencjonowała szereg faktur VAT wystawionych przez P. S. (....) oraz S. B. (....), które nie stanowiły podstawy do odliczenia podatku w nich wskazanego, gdyż nie dokumentowały autentycznych czynności gospodarczych, dokonanych pomiędzy wskazanymi w ich treści podmiotami. Mimo zatem formalnej poprawności zaewidencjonowanych faktur, nie mogły one stanowić podstawy do odliczenia podatku naliczonego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00