Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 czerwca 2023 r., sygn. I SAB/Wa 350/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Mrozek, sędzia WSA Monika Sawa (spr.), asesor WSA Anna Milicka-Stojek, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 30 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi B. G. na bezczynność Ministra Rozwoju i Technologii w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego 1. zobowiązuje Ministra Rozwoju i Technologii do rozpoznania wniosku z dnia 10 maja 2016 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Gospodarki Komunalnej z 28 lutego 1961 r. nr MT-446/1 oraz orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z 4 marca 1959 r. nr GT.6-W/26/59 w terminie 2 tygodni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności postępowania, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. wymierza Ministrowi Rozwoju i Technologii grzywnę w wysokości 3000 (trzy tysiące) złotych; 4. przyznaje od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz B. G. sumę pieniężną w kwocie 1000 (tysiąc) złotych; 5. zasądza od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz B. G. kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z [...] września 2022 r. B. G., Z. G., A. D., U. G. i K. F., reprezentowani przez radcę prawnego, wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Rozwoju i Technologii (dalej również jako organ/Minister) w przedmiocie rozpoznania wniosku z [...] maja 2016 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Gospodarki Komunalnej z [...] lutego 1961 r. nr [...] oraz orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w [...] z [...] marca 1959 r. nr [...].

W treści uzasadnienia skargi podali, że ich poprzednikom prawnym odmówiono przyznania prawa własności czasowej (obecnie użytkowania wieczystego) nieruchomości położonej przy ul [...], oznaczonej "[...] pierwotnie nr [...], później nr [...], obecnie nr [...], na gruncie dóbr [...] lit. [...], rej hip. [...]", z powołaniem na brak możliwości pogodzenia dalszego korzystania z gruntu przez dotychczasowych właścicieli z planem zagospodarowania przestrzennego. Orzeczenie to utrzymał następnie Minister Gospodarki Komunalnej decyzją z [...] lutego 1961 r., nr [...]. Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji oraz poprzedzającego ją orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej [...] z [...] marca 1959 r., nr [...], wystąpił m.in. skarżący B. G. - pismem z [...] września 2016 r.