Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 czerwca 2023 r., sygn. I SA/Wa 472/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Skiba (spr.), sędzia WSA Elżbieta Lenart, asesor WSA Mateusz Rogala, Protokolant referent stażysta Kamila Lewikowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi M. K., M. S. i A. K. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta m.st. Warszawy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 grudnia 2021 r., sygn. akt I SAB/Wa 319/21 1. wymierza Prezydentowi m.st. Warszawy grzywnę w wysokości 2.000 (dwa tysiące) złotych; 2. stwierdza, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałej części; 4. zasądza od Prezydenta m.st. Warszawy na rzecz M. K., M. S. i A. K. solidarnie kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z 10 stycznia 2023 r. M. K., M. S. i A. K., reprezentowani przez adwokata, wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na niewykonanie przez Prezydenta [...] (dalej również jako: organ/Prezydent) wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 grudnia 2021 r., sygn. akt I SAB/Wa 319/21. Wyrokiem tym Sąd zobowiązał Prezydenta [...] do rozpoznania wniosku o przyznanie odszkodowania za nieruchomość położoną w [...]przy ulicy [...], oznaczoną hip. Nr [...] - w terminie czterech miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.

Skarżący wskazali, że Prezydent nie wykonał powołanego wyroku, mimo iż termin wyznaczony przez Sąd upłynął. Jednocześnie stwierdzili, że organ nie podejmuje żadnych działań bądź pozorne np. z dużymi odstępami czasu zwraca się po dokumenty. Dodatkowo do zwracania się o dokumenty dochodzi dopiero dłuższy czas po tym, kiedy wskazywany zostaje termin zakończenia postępowania. Zdaniem skarżących bezsprzecznie należy uznać, że jest to drastyczny przypadek zwłoki organu, której nie uzasadniają żadne obiektywne okoliczności. Według skarżących, w perspektywie dotychczasowego zachowania organu, zachodzi duże prawdopodobieństwo, że nienałożenie sankcji na organ na rzecz skarżących spowoduje, iż w dalszym ciągu sprawa nie zostanie załatwiona i jest to celowe działanie organu. W ocenie skarżących zasadne jest zatem zasądzenie od organu na ich rzecz sumy pieniężnej, zgodnie z art 154 § 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.), dalej powoływanej jako ppsa.