Wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2023 r., sygn. I FSK 2034/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Sędzia NSA Hieronim Sęk, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M.Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 maja 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2627/18 w sprawie ze skargi M.Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od sierpnia 2013 r. do listopada 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M.Z. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 1.800 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

Wyrokiem z 16 maja 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2627/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. Z. (dalej: Strona lub Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: Dyrektor IAS) z 22 sierpnia 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia 2013 r. do listopada 2014 r.

2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji stan sprawy

2.1. Decyzją z 28 lutego 2018 r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w R. (dalej: Naczelnik US) rozliczył Stronie podatek VAT za wskazane na wstępie miesiące w sposób odmienny niż przez nią zadeklarowany. Z kolei Dyrektor IAS - po rozpatrzeniu odwołania Strony - wspomnianą na wstępie decyzją z 22 sierpnia 2018 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Podstawą takich rozstrzygnięć było ustalenie, że wystawione na rzecz Strony przez M. M. faktury nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych między podmiotami w nich wskazanymi. W ocenie organu odwoławczego zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdzał jednoznacznie, że prac budowlanych na rzecz Skarżącego (które Skarżący jako podwykonawca miał wykonać sp. z o.o. I.) nie wykonał M. M., gdyż nie zatrudniał on pracowników i nie miał zaplecza niezbędnego do wykonania specjalistycznych prac. Materiał dowodowy nie wskazywał również, aby podmiot ten korzystał przy wykonywaniu prac z usług podwykonawczych. Zatem prace zafakturowane na spornych fakturach - zdaniem organu - Skarżący wykonał we własnym zakresie, bądź wykonali je podwykonawcy, którzy nie zostali ujawnieni w toku prowadzonego postępowania. Wskazywało to, że Skarżący był świadomy tego, iż faktury są nierzetelne, co z kolei oznaczało, że w takim przypadku dobra wiara nie ma znaczenia.