Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 31 maja 2023 r., sygn. II SA/Bd 231/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Owczarzak Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Piechowiak sędzia WSA Katarzyna Korycka (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 31 maja 2023 r. sprawy ze skargi E. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2023 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy B. z dnia [...] grudnia 2022 r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2022 r. nr [...] Wójt Gminy B. odmówił przyznania skarżącej E. R. świadczenia pielęgnacyjnego w związku z koniecznością sprawowania opieki nad trwale niezdolną do samodzielnej egzystencji matką – B. L. z uwagi na niespełnienie przesłanki z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 615, dalej powoływana jako "ustawa o świadczeniach rodzinnych" lub w skrócie "u.ś.r.").

Od powyższej decyzji skarżąca wniosła odwołanie, podnosząc że decyzja jest dla niej krzywdząca, gdyż sprawuje opiekę nad niepełnosprawną matką, zrezygnowała z pobierania renty rolniczej, a sprawowana opieka uniemożliwia jej podjęcie zatrudnienia.

Po rozpatrzeniu powyższego odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze ("SKO") w T. decyzją z dnia [...] stycznia 2023 r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu I instancji. SKO stwierdziło, że skarżącej nie przysługuje wnioskowane świadczenie pielęgnacyjne ze względu na posiadanie przez nią prawa do renty rolniczej, co stanowi przesłankę negatywną możliwości przyznania przedmiotowego świadczenia, wprost i jednoznacznie wymienioną w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a uśr. Pokreśliło, że wstrzymanie wypłaty świadczenia rentowego nie ma w sprawie znaczenia, gdyż ww. przepis jednoznacznie stanowi, że negatywną przesłanką do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest samo posiadanie "ustalonego prawa do renty", bez względu na to czy jest ono aktualnie faktycznie wypłacane. Zaznaczyło przy tym, że brak jest przepisów prawa umożliwiających przyznanie wnioskodawcy świadczenia wyższego (świadczenia pielęgnacyjnego) z zawieszeniem prawa do niższego kwotowo świadczenia (renty), jak też możliwości kompensowania wysokości renty do kwoty świadczenia pielęgnacyjnego. Podkreśliło też, że świadczenie pielęgnacyjne jest skierowane do osób aktywnychch zawodowo, a także że w drodze wykładni nie można tworzyć nowej normy prawnej. Jednocześnie SKO stwierdziło, że w sprawie nie było podstaw do odmowy przyznania skarżącej wnioskowanego świadczenia w oparciu o podstawę z art. 17 ust. 1b uśr, powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K 38/13.