Wyrok NSA z dnia 19 maja 2023 r., sygn. I OZ 168/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Przybysz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2023 r., sygn. akt I SA/Wa 2500/22 w zakresie wstrzymania wykonania decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z 30 listopada 2017 r., nr UD-IV-WSZ-SRI/000629/ZZ/2017 oraz postępowania egzekucyjnego w sprawie ze skargi A.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia z 17 sierpnia 2022 r., nr KOC/4876/Fa/22 w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 26 stycznia 2023 r., sygn. akt I SA/Wa 2500/22, odmówił skarżącej wstrzymania wykonania decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z 30 listopada 2017 r., nr UD-IV-WSZ-SRI/000629/ZZ/2017, oraz postępowania egzekucyjnego, w sprawie ze skargi A. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 17 sierpnia 2022 r., nr KOC/4876/Fa/22, w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że zawarte w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2022 r., poz. 329 – zwanej dalej "p.p.s.a.") rozumienie "sprawy administracyjnej" nie umożliwia w niniejszej sprawie – dotyczącej odmowy umorzenia należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego – wstrzymania wykonania decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z 30 listopada 2017 r., wydanej w sprawie uznania świadczeń z funduszu alimentacyjnego za nienależnie pobrane i obowiązku ich zwrotu. Między obydwoma wymienionymi sprawami nie zachodzi bowiem tożsamość przedmiotowa i właśnie ze względu na odrębność zakresu przedmiotowego nie można uznać, że tworzą one tę samą sprawę w znaczeniu materialnym.