Wyrok NSA z dnia 6 marca 2024 r., sygn. III OSK 1112/22

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie znajduje zastosowania do kwestii 'wysokości ekwiwalentu pieniężnego za 1 dzień niewykorzystanego urlopu' i nie zmienia zasad ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop przyjętych przed 6 listopada 2018 r. w ustawie o Policji, które określają publiczne prawo podmiotowe do urlopu i jego ekwiwalentu, nie zaś matematyczne wyliczenie wysokości tego ekwiwalentu.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 lutego 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 1249/21 w sprawie ze skargi M.M. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie z dnia 10 sierpnia 2021 r., nr 66/EU-O/2021 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 3 lutego 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 1249/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: Sąd I instancji, WSA) po rozpoznaniu sprawy ze skargi M.M., uchylił decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie z 10 sierpnia 2021 r., nr 66/EU-O/2021 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Policji w L. z 14 lipca 2021 r., nr 7/2021.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodził się Komendant Wojewódzki Policji w Krakowie (dalej: organ, Komendant) i w skardze kasacyjnej zarzucił zaskarżonemu wyrokowi naruszenie prawa materialnego:

1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a. w zw. z art. 115a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2020 r., poz. 360) w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 1610; dalej: ustawa nowelizująca) poprzez błędną wykładnię, polegającą na uznaniu, że w stanie prawnym określonym cytowanymi przepisami na dzień wydania zaskarżonej decyzji, organ był zobowiązany do wyrównania świadczenia należnego skarżącemu na podstawie art. 114 ust. 1 pkt 2 ustawy o Policji, podczas gdy z mocy ustawy ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy nabyty przed dniem 6 listopada 2018 r. winien być ustalany na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym przed dniem 6 listopada 2018 r., a to w odniesieniu do skarżącego zostało zrealizowane w związku ze zwolnieniem ze służby poprzez wypłatę ekwiwalentu w wysokości określonej przepisem art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu wówczas obowiązującym;