Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2023 r., sygn. I FSK 2329/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Adam Nita (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej 3. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 3433/16 w sprawie ze skargi 3. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 8 września 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe 2013 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 16 lutego 2018 r., sygn. III SA/Wa 3433/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (zwany dalej Sądem I instancji) oddalił skargę 3. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej określanego jako Podatnik, Spółka, Strona lub Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (zwanego dalej Organem odwoławczym lub Organem II instancji) z 8 września 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe 2013 r.

Stan faktyczny sprawy został precyzyjnie przedstawiony w szczegółowym uzasadnieniu wyroku Sądu I instancji, opublikowanym w CBOSA. Istotą sporu zaistniałego w przedmiotowej sprawie sądowoadministracyjnej było zanegowanie przez organy podatkowe odliczenia przez Podatnika kwot naliczonego podatku od towarów i usług, udokumentowanych fakturami wystawionymi przez kontrahentów Strony (podmioty te zostały wskazane z nazwy w uzasadnieniu wyroku Sądu I instancji). Stało się tak, ponieważ w ocenie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (dalej określanego jako Organ I instancji lub DUKS) oraz Dyrektora Izby Skarbowej, Podatnik uczestniczył w transakcjach łańcuchowych obrotu hurtowego telefonami komórkowymi, które rozpatrywane jako całość wiążą się z oszustwem w podatku od towarów i usług. Było tak, ponieważ zdaniem organów administracji podatkowej dokonane czynności prowadziły do osiągnięcia nienależnych korzyści kosztem budżetu państwa. Podmioty wskazane w łańcuchach transakcji uczestniczyły zaś w mechanizmie oszustwa podatkowego, określanego mianem karuzeli podatkowej. Jak przy tym podkreślono, kontrahenci Skarżącego nie funkcjonowali w realnym rynku - pełniąc rolę jednego z ogniw łańcucha nie prowadzili oni bowiem faktycznej sprzedaży towarów, a jedynie brali udział w obiegu dokumentów pozornie wskazujących na dokonywanie transakcji. W konsekwencji Organ I instancji zanegował prawidłowość deklaracji podatkowych Podatnika, obalił związane z ich złożeniem prawne domniemanie prawidłowości rozliczenia podatkowego (por. art. 21 § 2 Ordynacji podatkowej oraz art. 99 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług). Ponadto, działając na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług określono Podatnikowi kwoty podatku do zapłaty z tytułu wystawienia faktur VAT. Zapatrywanie to podzielił Dyrektor Izby Skarbowej.