Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2023 r., sygn. I FSK 251/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 519/19 w sprawie ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz M. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna.

1.1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, pismem z dnia 10 stycznia 2020 r., wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2019 r., III SA/Wa 519/19. Wyrokiem tym Sąd pierwszej instancji uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 grudnia 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Wyrok Sądu pierwszej instancji zaskarżono w całości, zarzucając mu, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.):

- naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o PTU) w zw. z art. 168 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: dyrektywa 2006/112) poprzez uznanie przez Sąd pierwszej instancji, że nabycie usługi organizacji dodatkowych atrakcji stanowi element kompleksowej usługi organizacji wydarzenia i jest związane z prowadzoną przez skarżącą spółkę działalnością gospodarczą, ponieważ dodatkowa atrakcja, oprócz zachęty do uczestnictwa w wydarzeniu, daje możliwość bliższego poznania się uczestników i zacieśnienia kontaktów biznesowych oraz budowania zaufania do sprzedawcy działającego w szczególnej branży (motoryzacyjnej), w której te elementy mają istotne znaczenie, gdy tymczasem właściwa wykładnia w/w przepisów - prowadzi do wniosku, że możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zależy od wykazania bezpośredniego lub pośredniego związku usługi z wykonywaną przez skarżącego działalnością, a w okolicznościach sprawy zorganizowanie tzw. dodatkowych atrakcji, nie znajduje obiektywnego związku z wydarzeniem tzw. głównym (spotkanie o charakterze marketingowym, konferencyjnym, szkoleniowym) i nie tworzy z nim w aspekcie gospodarczym jednej całości, nie stanowi także pośredniego związku z działalnością gospodarczą skarżącej spółki, zaś charakter branży, w której prowadzona jest działalność nie stanowi obiektywnej przesłanki dla uznania o nieodzowności zorganizowania w ramach wydarzenia głównego, dodatkowych atrakcji,