Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lutego 2023 r., sygn. III SA/Wa 2162/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Konrad Aromiński, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Baran (sprawozdawca), sędzia WSA Dariusz Czarkowski, Protokolant sekretarz sądowy Anna Skorupska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2023 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w W. na uchwałę Rady Gminy Z. z dnia 21 marca 2013 r. nr XXVII/171/2013 w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz stawki tej opłaty i zmieniającą ją uchwałę z dnia 29 października 2015 r. nr XII/58/2015 w sprawie zmiany uchwały w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz stawki tej opłaty oraz zmieniającą ją uchwałę z dnia 22 stycznia 2019 r. nr IV/24/2019 w sprawie zmiany uchwały w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz stawki tej opłaty 1) stwierdza nieważność uchwały z dnia 29 października 2015 r. nr XII/58/2015 w sprawie zmiany uchwały w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz stawki tej opłaty oraz uchwały z dnia 22 stycznia 2019 r. nr IV/24/2019 w sprawie zmiany uchwały w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz stawki tej opłaty, 2) oddala skargę w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

W dniu 21 marca 2013 r. Rada Gminy Z. podjęła uchwałę Nr XXVII/171/2013 w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz stawki opłaty. W szczególności, na mocy § 3 i § 4 ww. uchwały zróżnicowanie w obrębie tej metody polegało na ustaleniu innych stawek dla gospodarstwa domowego do dwóch osób i innych dla gospodarstwa domowego powyżej dwóch osób. Rada Gminy Z. w uzasadnieniu uchwały wskazała, że najbardziej zasadną metodą w 2013 r. na terenie gminy była metoda ustalania opłaty od gospodarstwa domowego. Zaletą tej metody jest, że po jednorazowym określeniu podstawy wyliczenia opłaty, praktycznie jest ona stała, nie wymaga ciągłej weryfikacji i zmian. Metoda ta daje również przewidywalne wpływy do systemu i duże prawdopodobieństwo "domknięcia" finansowego. Ponadto zapewnia znaczną akceptację społeczną.