Wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 lutego 2023 r., sygn. I SA/Kr 1284/22

|Sygn. akt I SA/Kr 1284/22 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 21 lutego 2023 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Wiesław Kuśnierz, Sędziowie: WSA Michał Niedźwiedź (spr.), WSA Urszula Zięba, Protokolant: Sekretarz sądowy Maksymilian Krzanowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2023 r., sprawy ze skargi K. L. na decyzję Dyrektora Małopolskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Krakowie z dnia 16 września 2022 r. nr 339/OR06/22 w przedmiocie płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami na 2016 r. skargę oddala.

Uzasadnienie

1.1. K. L. – nazywana dalej "Skarżącą", złożyła w Biurze Powiatowym Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ostrowie Wielkopolskim wniosek o przyznanie jej na 2016 r. płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej.

Pismem z 21 września 2016 r. wniosek ten został przekazany do Biura Powiatowego ARiMR w Wieliczce z uwagi na zmianę miejsca zamieszkania strony.

1.2. Decyzją z 31 października 2017 r. Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w Wieliczce odmówił stronie przyznania wszystkich żądanych płatności. Przyczyną takiego rozstrzygnięcia było stwierdzenie przez organ, że Skarżąca stworzyła sztuczne warunki do uzyskania płatności poprzez manipulowanie deklaracjami działek przez stronę i innych związanych ze stroną wnioskodawców, co umożliwiało wnioskodawcom i stronie ominięcie przepisów redukujących wysokość płatności z uwagi na wielkość gospodarstwa.

Decyzją z 4 kwietnia 2018 r. Dyrektor Małopolskiego Oddziału Regionalnego ARiMR uchylił powyższe rozstrzygnięcie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania z uwagi na konieczność znacznych uzupełnień postępowania wyjaśniającego

Kierownik Biura Powiatowego ARiMR, ponownie rozpoznając sprawę, decyzją z 7 grudnia 2018 r., raz jeszcze odmówił stronie przyznania wnioskowanych przez nią płatności. Przyczyną takiego rozstrzygnięcia było uznanie, że gospodarstwo strony wraz z innymi podmiotami kontrolowanymi przez osoby bliskie stronie, w sztuczny sposób i sprzecznie z celem wnioskowanego wsparcia omijało przepisy wprowadzające ograniczenia dot. maks. wysokości uzyskiwanego wsparcia lub powierzchni, do której mogło być ono przyznane.