Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn. III OSK 1679/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Olga Żurawska – Matusiak Sędzia del. WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gdańsku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 maja 2019 r. sygn. akt III SA/Gd 209/19 w sprawie ze skargi R. W. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gdańsku z dnia 11 lutego 2019 r. nr 29/f.337- 999/2018 w przedmiocie wyrównania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 23 maja 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (sygn. akt III SA/Gd 209/19) po rozpoznaniu sprawy ze skargi R. W. uchylił decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gdańsku z 11 lutego 2019 r. oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji z 19 grudnia 2018 r. w przedmiocie wyrównania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop.

Powyższy wyrok wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Wnioskiem z 22 listopada 2018 r. R. W. wystąpił o ponowne naliczenie i wypłacenie wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowy, niewykorzystany urlop dodatkowy oraz niewykorzystany czas wolny od służby z uwagi na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 r. sygn. akt K 7/15.

Pismem z 19 grudnia 2018 r. Komendant Powiatowy Policji w Tczewie na podstawie art. 115a ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 2067 ze zm. – zwanej dalej ustawą o Policji) odmówił R. W. wyrównania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Zdaniem organu ponieważ ustawodawca nie określił ustawą nowego wskaźnika niezbędnego do ustalenia wysokości należnego uposażenia za niewykorzystany urlop, organ nie mógł wydać innego rozstrzygnięcia.

Odwołanie od powyższego rozstrzygnięcia złożył R. W.

Decyzją z 11 lutego 2019 r. Komendant Wojewódzki Policji w Gdańsku na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 17 pkt 3 K.p.a. oraz art. 6a ust. 2 pkt 1 ustawy o Policji utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Uznając, pismo organu I instancji za decyzję administracyjną, organ II instancji wyjaśnił, że w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 r. brak jest informacji co do jego ewentualnego działania ex tunc. Za niedopuszczalny należy natomiast uznać wniosek, że jakakolwiek zmiana uregulowania odnoszącego się do świadczeń przyznawanych w związku ze zwolnieniem ze służby, wywołuje nieograniczony w czasie skutek wsteczny. Wyjątek do powyżej zasady dotyczy przypadku, gdy ustawodawca wyraźnie i w sposób niebudzący wątpliwości ustanowi przepis, zwłaszcza przejściowy, przyznający określonemu podmiotowi dodatkowe uprawnienie, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca. Nie było również podstaw do zawieszenia postępowania na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a.