Wyrok NSA z dnia 18 listopada 2022 r., sygn. I OSK 343/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Marian Wolanin Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 września 2020 r., sygn. akt II SA/Gl 230/20 w sprawie ze skargi M.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia 7 stycznia 2020 r., nr SKO.4106.1173.2019 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 25 września 2020 r., sygn. akt II SA/Gl 230/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę M.R. (dalej również: "wnioskodawca", "odwołujący się", "skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie (dalej również: "SKO", "Kolegium", "organ II instancji", "organ odwoławczy") z 7 stycznia 2020 r., nr SKO.4106.1173.2019 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z 7 listopada 2019 r., nr MOPS.DP.SO.5211.62705.2019.R79, Prezydent Miasta Z. (dalej również: "Prezydent", "organ I instancji"), po rozpatrzeniu wniosku M.R. z 23 października 2019 r., na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096, dalej: "kpa"), art. 2 pkt 2, art. 5 ust. 2, art. 17, art. 24 i art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm. – dalej: "uśr", "ustawa"), odmówił przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w celu sprawowania opieki nad M.R.

W uzasadnieniu Prezydent wskazał, że strona nie spełnia ustawowych przesłanek do przyznania wnioskowanego świadczenia. Podkreślił, że nie można wnioskować o przyznanie świadczenia w związku z opieką nad samym sobą.

Pismem z 28 listopada 2019 r. (data wpływu do organu), M.R. złożył odwołanie od powyższej decyzji. Wskazał na legitymowanie się orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy, korzystanie z renty socjalnej oraz trudną sytuację zdrowotną i materialną, które to przyczyny uniemożliwiają mu podjęcie pracy zarobkowej. Podkreślił, że niska kwota pobieranego świadczenia i brak innego źródła dochodu powodują, że znajduje się w trudnej sytuacji zdrowotnej i finansowej.