Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 listopada 2022 r., sygn. II SA/Łd 413/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Michał Zbrojewski Sędziowie Sędzia WSA Robert Adamczewski Asesor WSA Tomasz Furmanek (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 listopada 2022 r. sprawy ze skargi R. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 17 marca 2022 r. nr SKO.4115.296.2021 w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 10 września 2021 r., znak WPS.4137.1367.2021.USTAL-NZ; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi na rzecz skarżącej R.D. kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. dc

Uzasadnienie

II SA/Łd 413/22

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 17 marca 2022 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 10 września 2021 r. w przedmiocie ustalenia R. D. (dalej: strona, skarżąca) opłaty za pobyt babci - W.K. o w Domu Pomocy Społecznej (dalej DPS).

W uzasadnieniu powyższej decyzji wyjaśniono, że w dniu 10 września 2021 r. zastępca Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł., działając z upoważnienia Prezydenta Miasta Ł., wydał decyzję, którą ustalił skarżącej opłatę za pobyt babci - W.K. w DPS w Ł. przy ul. [...] w wysokości 1.724,24 zł miesięcznie (od dnia 01.01.2021 r., do dnia 31.03.2021 r.), w wysokości 972,07 zł (od dnia 01.04.2021 r. do dnia 30.04.2021 r.), natomiast od dnia 01.05.2021 r. w wysokości 3.037,77 zł miesięcznie.

Organ I instancji ustalił, że opłata W.K. nie pokrywa średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca w DPS, który do dnia 31.03.2021 r. wynosi 4.374, 00 zł, natomiast od dnia 01.04.2021 r. wynosi 4.704, 00 zł. Ponadto ustalono, że R.D. jest wnuczką W.K. Od stycznia 2021 r. dochód rodziny R.D. stanowi dochód z tytułu prowadzenia przez nią działalności gospodarczej. Z zaświadczenia Urzędu Skarbowego Ł.-B. wynika, że w 2020 roku osiągnęła dochód w łącznej wysokości 61.345,70 zł. Wyliczono, że miesięczny dochód z w/w tytułu wyniósł 5.112,14 zł (tj. 61.345,70 zł : 12 m-cy). W okresie od dnia 01.01.2021 r. do dnia 31.03.2021 r. skarżąca uzyskiwała również dochód z tytułu najmu lokalu mieszkalnego w wysokości 1.504,33 zł miesięcznie. W powyższym okresie łączny dochód rodziny wyniósł 6.616,47 zł, natomiast w kwietniu 2021 r. dochód rodziny skarżącej stanowił wyłącznie dochód z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Z wywiadu środowiskowego wynika, że strona prowadzi dwuosobowe gospodarstwo domowe. Zatem przyjęto, że dochód na osobę w rodzinie wynosi 3.308,24 zł (od dnia 01.01.2021 r. do dnia 31.03.2021 r.) Natomiast w kwietniu dochód na osobę w rodzinie wynosi 2.556,07 zł. Z powyższego wywiedziono, że dochód na osobę w rodzinie jest wyższy niż 300% ww. kryterium i skarżąca jest obowiązana do wnoszenia miesięcznej opłaty w wysokości różnicy między dochodem na osobę w rodzinie, a wspomnianym kryterium (tj. w wysokości 1.724,24 zł miesięcznie (od dnia 01.01.2021 r. do dnia 31.03.2021 r.), oraz w wysokości 972,07 zł (od dnia 01.04.2021 r. do dnia 30.04.2021 r.). Ponadto, w maju 2021 r. skarżąca otrzymała dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości w kwocie 369.000,00 zł co spowodowało, że w maju 2021 r. podstawą naliczenia skarżącej opłaty jest 1/12 jednorazowego dochodu z tytułu sprzedaży nieruchomości (tj. 30.750,00 zł) oraz dochód z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej (tj. 5.112,14 zł), co stanowi łącznie dochód w wysokości 35.862,14 zł. Natomiast dochód na osobę w rodzinie wynosi 17.931,07 zł. Zatem maksymalna wysokość opłaty wynosi 16.347,07 zł (tj. 17.931,07 zł— 1.584,00 zł).