Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 listopada 2022 r., sygn. I SA/Wr 1120/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Andrzej Cichoń (sprawozdawca), Sędziowie SWSA Tadeusz Haberka,, SWSA Marta Semiczek, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 8 listopada 2022 r. sprawy ze skargi C. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 19 października 2021 r. nr SKO/41/P-233/2021 w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu podatku od nieruchomości za lata 2016-2020 wraz z odsetkami za zwłokę uchyla zaskarżoną decyzję w całości oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy K. z dnia 26 lipca 2021 r. nr FN.3120.21.5.2020

Uzasadnienie

C. W. (dalej jako: "strona", "skarżący", "podatnik", "zobowiązany") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z 19 października 2021 r. wydaną w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości i podatku rolnym za lata 2016-2020 wraz z odsetkami za zwłokę.(dalej jako: Decyzja)

Z przekazanych Sądowi wraz ze skargą akt administracyjnych wynika, że pismem z dn. 18 czerwca 2020 r. podatnik wniósł do Wójta Gminy Kamienna Góra o umorzenie zaległości w podatku od nieruchomości w łącznej wysokości 3.461,00 zł. Wskazał, że nie jest w stanie spłacać zaległości, nie pobiera świadczenia emerytalno-rentowego a posiadłość ma zamiar przepisać na syna.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku organ podatkowy pierwszej instancji decyzją z dnia 26 lipca 2021 r. Nr [...] odmówił C.W. umorzenia zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę w podatku od nieruchomości za lata 2016-2020 w kwocie 3461,00 zł. Organ uznał, że brak jest przesłanek do umorzenia zaległości a uwzględnienie kolejnego wniosku o ulgę byłoby sprzeczne z interesem publicznym. Od decyzji tej Skarżący wniósł odwołanie wskazując, że jedyne dochody jakie posiada to 215 zł zasiłku pielęgnacyjnego miesięcznie. Dalej podał, że nie przepisał nieruchomości na syna z uwagi na przeszkodę jaką stanowi zadłużenie dotyczące podatku. Wskazał także, iż od lipca 2021 roku on, jego konkubina oraz syn to osoby figurujące jako bezdomne, ponieważ obiekt budowlany w P. został rozebrany. Jak podał podatnik przeszkodą do zawarcia umowy sprzedaży u notariusza było zadłużenie nieruchomości w postaci nie uregulowania zaległości podatkowych wobec gminy. Po rozpatrzeniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Jeleniej Górze stwierdziło brak występowania przesłanki ważnego interesu podatnika w tej sprawie. Zdaniem organu odwoławczego sytuacja Skarżącego jest trudna to jednak nie należy ona do sytuacji skrajnych i wyjątkowych spowodowanych wystąpieniem nadzwyczajnych losowych przypadków, takich jak na przykład powódź, pożar, kradzież, których to zdarzeń nie można było przewidzieć ani im zapobiec. Zatem podnoszone przez podatnika okoliczności nie mają, zdaniem Kolegium, charakteru okoliczności wyjątkowych i nie mogą zostać uznane za wyczerpujące przesłankę ważnego interesu podatnika. Ponadto organ drugiej instancji uznał, że umorzenie zaległości podatkowych za kolejny okres byłoby sprzeczne z interesem społecznym, gdyż uszczupliłoby i tak niewystarczające na realizację zadań ustawowych dochody podatkowe Gminy, a także spowodowałoby dalsze stałe korzystanie z tej pomocy wnioskodawcy, pozbawiając tym samym takiej pomocy osoby znajdujące się również w trudnej sytuacji. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, uzupełnionej pismem z 16 sierpnia 2022 r., sporządzonym już przez adwokata przydzielonego z urzędu, podatnik wniósł o uchylenie decyzji organów obydwu instancji, rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym, przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. Skarżący zarzucił Decyzji w szczególności naruszenie art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dn. 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm. - dalej jako o.p.) poprzez jego niezastosowanie i uznanie, że nie zachodzą przesłanki ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego, w sytuacji, w której z twierdzeń podnoszonych przez Skarżącego wynika, że znalazł się on w trudnej sytuacji finansowej bez swojej winy. Zarzucono również naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 121 o.p. oraz art. 122 o.p. w związku z art. 187 § 1 i § 3 o.p. poprzez niepodjęcie wszelkich niezbędnych działań dla dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego obejmującego ustalenie przyczyn z jakich Skarżący nie otrzymuje świadczenia emerytalnego oraz okoliczności związanych z wydaniem decyzji o rozbiórce budynku mieszkalnego.