Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 listopada 2022 r., sygn. I SA/Gd 868/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Joanna Zdzienicka - Wiśniewska, Sędzia WSA Marek Kraus, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 listopada 2022 r. sprawy ze skargi K. R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 14 czerwca 2022 r. nr 2201-IOD-3.4102.13.2022 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku (dalej: Naczelnik US, Organ I instancji) po wszczęciu postępowania podatkowego wobec K.R. (dalej: Podatnik, Skarżący) wydał decyzję z dnia 30 września 2019 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r.

W wyniku rozpatrzenia sprawy w związku z wniesieniem przez Podatnika odwołania Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej: Dyrektor IAS, Organ odwoławczy) decyzją z dnia 11 grudnia 2019 r. utrzymał w mocy ww. decyzję Naczelnika US z dnia 30 września 2019 r.

Nie zgadzając się z decyzją Dyrektora IAS Podatnik wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, w konsekwencji czego Sąd wyrokiem z dnia 16 czerwca 2020 r. sygn. I SA/Gd 84/20 uchylił zaskarżoną decyzję.

Dyrektor IAS, po przeprowadzeniu dodatkowego postępowania dowodowego decyzją z dnia 2 lipca 2021 r., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika US z dnia 30 września 2019 r.

Na powyższą decyzję Skarżący złożył skargę, którą Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 16 czerwca 2020 r. sygn. akt I SA/Gd 1115/21 uwzględnił. Z uwagi na powyższe Sąd uchylił decyzję z dnia 2 lipca 2021 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 rok.

WSA w Gdańsku w ww. wyroku powołując się na stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w uchwale I FPS 1/21 stwierdził, że uzasadnienie decyzji nie wskazuje okoliczności istotnych dla oceny, czy zawszenie terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), zwanej dalej "O.p.", miało, czy też nie, instrumentalny charakter. Organ podatkowy został zobowiązany do przedstawienia dowodów i podania czynności karno-procesowych wskazujących, że wszczęcie postępowania karnoskarbowego było uzasadnione podejrzeniem popełnienia czynu zabronionego przez Podatnika oraz do odniesienia się do faktu, że postępowanie karno-skarbowe zostało wszczęte 30 września 2019 r., tj. na trzy miesiące przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Przy czym w sprawie wyjaśnienia wymagało, czy wszczęcie postępowania karno-skarbowego nie wynikało jedynie z potrzeby zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych.