Wyrok WSA w Lublinie z dnia 8 listopada 2022 r., sygn. II SA/Lu 530/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec Sędziowie Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski Asesor sądowy Marcin Małek (sprawozdawca) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Marzena Okoń po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2022 r. sprawy ze skargi N. D. O. Sp. z o.o. w W. na zarządzenie Burmistrza Miasta Biłgoraj z dnia 9 sierpnia 2018 r. nr 310/VIII/2018 w przedmiocie włączenia karty ewidencyjnej obiektu nieruchomego do Gminnej Ewidencji Zabytków oddala skargę.

Uzasadnienie

N. W. (dalej jako: "skarżąca" lub "spółka") pismem z 1 października 2018 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na zarządzenie Burmistrza Miasta Biłgoraj z 9 sierpnia 2018 r., nr [...] w sprawie włączenia karty ewidencyjnej obiektu nieruchomego ujętego w wojewódzkiej ewidencji zabytków do gminnej ewidencji zabytków, obejmującą działki: nr [...], nr [...], nr [...] (bez fragmentu płn), nr [...] (bez fragmentu płn) w B. przy ul. [...].

W ocenie spółki, do ewidencji powinny być wpisane wyłącznie obiekty spełniające kryteria uznania za zabytek, tymczasem przedmiotowy obszar nie stanowi zabytku w świetle ustawowej definicji zabytku. Sporna nieruchomość nie ma wartości historycznej, naukowej lub artystycznej, której zachowanie miałoby leżeć w interesie społecznym. Nie istnieje wiarygodna dokumentacja, która potwierdzałaby te cechy, nie ma żadnych dowodów na to, że na przedmiotowej nieruchomości znajdował się cmentarz. Zdaniem spółki fakt, że sporny obszar został włączony do wojewódzkiej ewidencji zabytków na skutek dowolnej i arbitralnej oceny Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków nie może narzucać Burmistrzowi obowiązku włączenia karty adresowej do gminnej ewidencji zabytków bez zbadania faktycznego stanu rzeczy. Burmistrz nie może działać automatycznie, zwłaszcza w sytuacji, gdy kwestia prawidłowości ujęcia spornego terenu w wojewódzkiej ewidencji nabytków jest przedmiotem postępowania przed sądem administracyjnym w następstwie skargi spółki na czynność Lubelskiego WKZ dotyczącą włączenia spornego terenu do wojewódzkiej ewidencji zabytków.