Wyrok NSA z dnia 3 listopada 2022 r., sygn. II GSK 1013/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia del. WSA Marek Krawczak Protokolant Monika Majak po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. Sp. z o.o. w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 marca 2019 r. sygn. akt VI SA/Wa 2109/18 w sprawie ze skargi S. Sp. z o.o. w C. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 6 września 2018 r. nr DWB.7101.9.2018.DSZ w przedmiocie zobowiązania przedsiębiorcy do uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 marca 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 2109/18, działając na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 329; powoływanej dalej jako: p.p.s.a.), oddalił skargę S. Sp. z o.o. w C. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 6 września 2018 r. w przedmiocie zobowiązania przedsiębiorcy do uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku WSA wywiodła S. Sp. z o.o., zaskarżając orzeczenie w całości oraz domagając się jego uchylenia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, zasądzenia zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i rozpoznania sprawy na rozprawie.

Na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie:

I. przepisów postępowania polegające na niezastosowaniu art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a. poprzez:

1) nieuwzględnienie skargi na zaskarżone postanowienie w sytuacji, w której postanowienie w pierwszej instancji zostało wydane z naruszeniem art. 19 i art. 21 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735 ze zm.; powoływanej dalej jako: k.p.a.) oraz art. 20 k.p.a. w zw. z art. 2 pkt 8, art. 11 i art. 16 ust. 2a ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 266 ze zm.; powoływanej dalej jako: u.w.b.), w myśl których właściwym miejscowo organem do wydania postanowienia w pierwszej instancji mógłby być Małopolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krakowie jako potencjalnie prowadzący postępowanie kontrolne, nie zaś Mazowiecki Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Warszawie;