Wyrok NSA z dnia 28 października 2022 r., sygn. I FSK 1098/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Mariusz Golecki (spr.), Sędzia WSA del. Maja Chodacka, po rozpoznaniu w dniu 28 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1646/18 w sprawie ze skargi H. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. z siedzibą w Warszawie na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2018 r. nr 1401-IOV-3.4033.141.2017.DK w przedmiocie przedłużenia terminu dokonania zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług za kwiecień 2016 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: "DIAS", "organ podatkowy") reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, pismem z 6 marca 2019 r., wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 5 grudnia 2018 r., III SA/Wa 1646/18. Wyrokiem tym Sąd pierwszej instancji uchylił postanowienie DIAS z 26 kwietnia 2018 r. oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Targówek (dalej: "NUS") z 6 grudnia 2017 r. w przedmiocie przedłużenia terminu dokonania zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług za kwiecień 2016 r. dot. H. Sp. z o.o. Sp. k. (dalej: "Strona").

2. Wyrok Sądu pierwszej instancji zaskarżył w całości organ podatkowy, zarzucając mu, na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018r., poz. 1302, z późn. zm.; dalej: "p.p.s.a."), naruszenie prawa materialnego, tj.:

1) naruszenie art. 87 ust. 6 w zw. z art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221. z późn. zm.; dalej: "ustawa o VAT") poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające na kategorycznym stwierdzeniu przez Sąd, iż na moment wydawania skarżonego wyroku w obrocie prawnym nie funkcjonuje już akt, na podstawie, którego organ pierwszej instancji dokonał dalszego przedłużenia terminu zwrotu VAT, w sytuacji, gdy prawidłowość pierwotnego przedłużenia zwrotu nie została zanegowana prawomocnym wyrokiem sądu administracyjnego.