Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 października 2022 r., sygn. I SA/Wr 600/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Kieres (sprawozdawca), Sędzia WSA Daria Gawlak - Nowakowska, Sędzia WSA Marta Semiczek po rozpoznaniu w dniu 20 października 2022 r. w Wydziale I, na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi: R. Sp. z o.o. w. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 12 kwietnia 2021, nr 0201-IEW2.4253.4.2021.AK-D w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące I – IX 2020 r. wraz z odsetkami za zwłokę oraz zabezpieczenia wykonania na majątku podatnika: oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi R. Sp. z o.o. zs. we W. (dalej jako Strona, Spółka, Skarżąca) była decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej jako DIAS, Organ odwoławczy) z 12 kwietnia 2021 r. nr 0201-IEW2.4253.4.2021.AK-D utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno-Skarbowego we Wrocławiu (NDUCS, Organ I instancji) z 11 stycznia 2021 r. nr 458000-CKK-12.4253.7.2020.4, określającą przybliżone kwoty zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za miesiące I-IX 2020 r. – na łączną kwotę: 1.121.086,00 zł, odsetek za zwłokę od zaległych zobowiązań w podatku od towarów i usług za I-IX 2020 r – na łączną kwotę: 47.837,00 zł oraz orzekającą o zabezpieczeniu na majątku przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za I-IX 2020 r – na łączną kwotę: 1.105.986,00 zł i przybliżonej kwoty odsetek na łączna kwotę: 47.837,00 zł. Sąd zobowiązany w treści art. 141 § 4 ustawy z 30 sierpnia 202 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.) – dalej jako p.p.s.a., do zwięzłego przedstawienia stanu sprawy, a nie powielania zawartości/treści akt wskazuje jak poniżej.

Wymieniona decyzja NDUCS została wydana w toku prowadzonej u Strony kontroli celno-skarbowej (wszczętej 4 listopada 2020 r.), której przedmiot obejmował podatek od towarów i usług za okres I-IX 2020 r. W swoim rozstrzygnięciu Organ I instancji wskazał na ustalenia kontroli celno-skarbowej dotyczące kontrahentów Spółki i faktur z których Strona rozliczyła podatek naliczony. Z ustaleń miało wynikać, że co najmniej trzech dostawców którzy na rzecz Strony wystawili faktury nie prowadziło rzeczywistej działalności. Wskazano schemat transakcji kwestionowanych w kontrolowanym okresie – w których Spółka brała udział, identyfikując znikających podatników i charakteryzując ich. W odniesieniu do wymienionych niżej kontrahentów uznano: