Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 października 2022 r., sygn. II SA/Ol 660/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk Asesor WSA Grzegorz Klimek po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 października 2022 r. sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Gminy Działdowo z dnia 25 maja 2022 r. nr LIV/421/22 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Działdowo w obrębie geodezyjnym Księży Dwór oddala skargę. WSA/wyr.1a – sentencja wyroku (tryb uproszczony)

Uzasadnienie

Rada Gminy Działdowo w dniu 25 maja 2022 r. podjęła uchwałę nr LIV/421/22 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Działdowo w obrębie geodezyjnym Księży Dwór. Uchwała ta została podjęta na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz.U. z 2022 r. poz. 503, dalej jako: u.p.z.p.) oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. z 2022 r. poz. 559 ze zm., dalej jako: u.s.g.).

Skargę na powyższą uchwałę wniósł Wojewoda Warmińsko-Mazurski (dalej jako: Wojewoda lub skarżący), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wnosząc o stwierdzenie nieważności powyższej uchwały, w części obejmującej § 8 ust. 6 i ust. 7 oraz Załącznik Nr 1 do uchwały, w odniesieniu do obszarów oznaczonych symbolem 1ZN i 1ZL, a także o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego wedle norm przepisanych. W uzasadnieniu strona skarżąca podniosła, że w treści § 8 ust. 6 zaskarżonej uchwały, dla terenów oznaczonych symbolem 1ZN (przeznaczone na cele zieleni naturalnej), dopuszczono lokalizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej, ciągów spacerowych i rowerowych oraz obiektów małej architektury i dojazdów do nieruchomości niekolidujących i nie zmieniających ustalonego przeznaczenia terenu elementarnego, w sposób nienaruszający przepisów odrębnych dotyczących ochrony gruntów leśnych. Natomiast w § 8 ust. 7 dla terenów 1ZL (przeznaczone na cele leśne) dopuszczono lokalizację sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, ciągów spacerowych i rowerowych oraz obiektów małej architektury niekolidujących i nie zmieniających ustalonego przeznaczenia terenu elementarnego, w sposób nienaruszający przepisów odrębnych dotyczących ochrony gruntów rolnych i leśnych. Wojewoda zarzucił, że dla dopuszczonych do budowy na tych terenach obiektów i urządzeń nie określono wymaganych parametrów i wskaźników, w tym w szczególności powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalnego udziału procentowego powierzchni biologicznie czynnej, maksymalnej wysokości zabudowy i ich gabarytów. W ocenie skarżącego brak ustaleń w tym zakresie oznacza istotne naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego, a mianowicie art. 15 ust. 2 pkt 6 u.p.z.p. W ocenie Wojewody uzasadnia to konieczność stwierdzenia nieważności planu miejscowego w zaskarżonej części.