Postanowienie SN z dnia 14 marca 2024 r., sygn. I CSK 6876/22

14 marca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Agnieszka Piotrowska

na posiedzeniu niejawnym 14 marca 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa K. W., J. G. i M. G.
‎przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
‎o ustalenie i zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie
‎z 2 sierpnia 2022 r., I ACa 398/22,

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 8 marca 2022 roku w sprawie z powództwa K. W., J. G. i M. G. przeciwko Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. Sąd Okręgowy w Lublinie ustalił w pkt 1 nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z bliżej opisanej umowy kredytu z 26 marca 2008 roku zawartej przez powodów z Bank1 Spółką Akcyjną w W. (poprzednikiem prawnym pozwanego), zasądził od pozwanego na rzecz powoda K. W. kwotę 85 847,76 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 23 kwietnia 2018 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 17 500,95 CHF z odsetkami ustawowymi za opóźnienie: od kwoty 11 080,47 CHF od 23 kwietnia 2018 roku do dnia zapłaty oraz od kwoty 6.420,48 CHF od 14 grudnia 2021 roku do dnia zapłaty (pkt 2), oddalił powództwo w pozostałej części (pkt 3) i orzekł o kosztach postępowania. Po rozpoznaniu apelacji pozwanego, Sąd Apelacyjny w Lublinie wyrokiem z 2 sierpnia 2022 r. zmienił częściowo zaskarżony wyrok w punkcie 2 w ten sposób, że dodatkowo zastrzegł pozwanemu uprawnienie do powstrzymania się ze spełnieniem świadczenia zasądzonego w tym punkcie do chwili zaoferowania zwrotu przez powoda K. W. na rzecz pozwanego kwoty 220 000 zł udzielonego kredytu, oddalił apelację w pozostałej części i orzekł o kosztach postępowania. Pozwany Bank wniósł skargę kasacyjną, opierając wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania na przyczynach kasacyjnych objętych art. 398⁹ § 1 pkt 1 i 2 k.p.c.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia przysługującym od prawomocnych orzeczeń sądu drugiej instancji, służącym ochronie interesu publicznego przez zapewnienie jednolitości wykładni i stosowania prawa, wkład Sądu Najwyższego w rozwój orzecznictwa i nauki prawa oraz eliminowanie z obrotu prawnego orzeczeń wydanych w postępowaniu nieważnym lub orzeczeń oczywiście niezgodnych z prawem. Stosownie do 398 § 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania w razie wykazania przez stronę, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Z punktu widzenia funkcji oraz założeń skargi kasacyjnej jako nadzwyczajnego środka zaskarżenia, rolą „przedsądu” jest wstępna selekcja skarg pod kątem spełniania wymienionych wyżej kryteriów (przyczyn kasacyjnych) kwalifikujących skargę do jej przedstawienia Sądowi Najwyższemu w celu merytorycznego rozpoznania.