Postanowienie NSA z dnia 20 października 2022 r., sygn. I OSK 1465/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 20 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 maja 2022 r., sygn. akt II SA/Łd 577/21 o odrzuceniu skargi R. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu z dnia 28 maja 2021 r. nr SKO.4130.21.21 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej opłatę adiacencką postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 25 maja 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę R. P. na opisaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu. Sąd I instancji wskazał, że w rozpoznawanej sprawie nie ulega wątpliwości, że skarżący wystąpił do organu z wnioskiem o dokonywanie mu doręczeń korespondencji w sprawie za pomocą środków komunikacji elektronicznej (za pośrednictwem platformy ePUAP). Organ był związany powyższym wnioskiem skarżącego, stąd doręczał mu wydane w sprawie decyzje za pośrednictwem platformy ePUAP. Z lektury akt administracyjnych wynika jednak, że doręczane przez Kolegium decyzje były w formie pliku w formacie PDF, ale brak było pliku zawierającego podpis elektroniczny. Tymczasem pisma w formie dokumentu elektronicznego muszą spełniać wymagania właściwe technologii komunikacji elektronicznej, czyli pisma doręczane elektronicznie muszą być opatrzone podpisem elektronicznym. Przepis art. 109 § 1 K.p.a. zobowiązuje organ administracji publicznej do doręczenia stronie decyzji, co należy rozumieć jako obowiązek doręczenia stronie oryginału decyzji. Z art. 391 § 1 K.p.a. wynika, że przesyłany dokument środkami komunikacji elektronicznej ma postać dokumentu elektronicznego, co wyklucza możliwość uznania decyzji w formie PDF, bez pliku zawierającego podpis elektroniczny, za dokument elektroniczny. Decyzja w formie PDF, bez pliku zawierającego podpis elektroniczny, nie spełnia wymagań przewidzianych dla stosowania środków komunikacji elektronicznej, o których stanowi art. 2 pkt 5 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną, mający zastosowanie w procedurze administracyjnej z mocy art. 391 § 1 K.p.a. Innymi słowy, nie jest wystarczającym podpisanie (nawet przez wszystkich członków składu orzekającego Kolegium) samego pisma przewodniego, do którego dołączony jest plik zawierający decyzję, który to plik nie jest podpisany podpisem elektronicznym.