Wyrok NSA z dnia 19 października 2022 r., sygn. I OSK 2383/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) po rozpoznaniu w dniu 19 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 września 2021 r. sygn. akt II SA/Łd 453/21 w sprawie ze skargi A. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu z dnia 22 kwietnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego 1) uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2) odstępuje od zasądzenia od A. F. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego Sieradzu zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 września 2021 r. sygn. akt II SA/Łd 453/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, po rozpoznaniu skargi A. F., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu z dnia 22 kwietnia 2021 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy K. z dnia 23 marca 2021 r. w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:

Wnioskiem z dnia 1 grudnia 2020 r. A. F. zwróciła się o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad babcią L. B.

Decyzją z dnia 23 marca 2021 r. Wójt Gminy K. odmówił skarżącej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że strona nie spełnia warunków ustawowych do przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego ponieważ niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała później niż do ukończenia 25 roku życia. Nie jest zatem spełniony warunek wynikający z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych.

Organ zauważył również, że wymagająca opieki L. B. posiada jedno dziecko - syna S. B., który nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Syn nie może zająć się niepełnosprawną matką z uwagi na odległe miejsce zamieszkania (G.) i pracę zarobkową, ponadto twierdzi, że nie jest w stanie wesprzeć matki finansowo w formie opłacania jej opieki. Syn oświadczył, że wnuczka sprawuje nad babcią osobistą i bezpośrednią opiekę. Według organu I instancji skarżąca jest osobą, na której względem niepełnosprawnej babci spoczywa obowiązek alimentacyjny. Jednak to dzieci są w pierwszej kolejności zobowiązane do sprawowania opieki nad rodzicami i tylko zbieg nadzwyczajnych okoliczności może spowodować przeniesienie obowiązku alimentacyjnego na kolejne zobowiązane osoby.