Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 października 2022 r., sygn. II SA/Ol 504/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Matczak sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Gaida po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2022 r. sprawy ze skargi D. W. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą E. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia utraty dobrej reputacji oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z 11 marca 2022 r. Prezydent Olsztyna (organ I instancji) stwierdził utratę dobrej reputacji przez D. W. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A. W uzasadnieniu decyzji organ przedstawił stan faktyczny i prawny sprawy. Organ wyjaśnił, że w dniu 17 stycznia 2022 r. otrzymał informację z Krajowego Rejestru Karnego dotyczącą D. W. W ocenie organu, nie ma żadnych wątpliwości co do naruszenia przez przedsiębiorcę wskazanych w art. 5 ust. 2a pkt 1 ustawy o transporcie drogowym przepisów prawa. Wskazano, że wyrok skazujący na podstawie art. 297 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny został potwierdzony w otrzymanej informacji Ministerstwa Sprawiedliwości. Zdaniem organu, konstrukcja przepisów stanowiących podstawę prawną o stwierdzeniu utraty dobrej reputacji ma charakter związany, zatem organ stwierdzając naruszenie przepisów ma obowiązek stwierdzić utratę dobrej reputacji ściśle określoną w przepisach ustawy. Organ wskazał, że przepis art. 7d ust. 2 ustawy o transporcie drogowym ma charakter obligatoryjny i niepozostawiający wątpliwości co do sposobu działania organu. Postępowanie zaś w zakresie oceny dobrej reputacji przeprowadzone na podstawie art. 7d ust. 4 ma charakter związany z treścią zapisów art. 7d ust. 1 pkt 2 i dotyczy głównie nakładanych na przedsiębiorcę wykonalnych decyzji administracyjnych oraz kar pieniężnych w sprawach naruszeń podczas wykonywania transportu drogowego oraz częstotliwości występowania takich naruszeń. Przedmiotem niniejszego postępowania było zaś skazanie przedsiębiorcy wykonalnym wyrokiem sądowym za przestępstwo ujęte w Kodeksie karnym i będące równocześnie częścią katalogu przestępstw umyślnych w dziedzinach określonych w art. 6 ust. 1 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.