Wyrok NSA z dnia 18 października 2022 r., sygn. II GSK 1392/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Z. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2019 r. sygn. akt VI SA/Wa 404/19 w sprawie ze skargi Z. w S. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 19 listopada 2018 r. nr 1608/2018/Ub w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 15 lipca 2015 r., nr 356/2015/DUS; 3. zasądza od Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia na rzecz Z. w S. 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 30 maja 2019r., sygn. akt VI SA/Wa 404/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, oddalił skargę Z. w S. (dalej: Z., Płatnik, Skarżący) na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej: Prezes NFZ) z 19 listopada 2018 r. nr 1608/2018/Ub w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Zaskarżoną decyzją Prezes NFZ, na podstawie m.in. art. 102 ust. 5 pkt 24 w zw. z art. 109 ust. 5 oraz art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1510 z późn. zm.; dalej: ustawa o świadczeniach) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 poz. 1257 z późn. zm.; dalej: k.p.a.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r. poz. 935), po rozpatrzeniu odwołania Z., utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej: Dyrektor MOW NFZ) z 28 lipca 2015 r. stwierdzającą, że P.Ł. (dalej: Zainteresowany, Wykonawca, Uczestnik) podlegał 25 października 2009 r. obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu wykonywania na rzecz Płatnika pracy na podstawie umów o świadczenie usług, do których zgodnie z Kodeksem cywilnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025; dalej: k.c.) stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.