Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 18 października 2022 r., sygn. III FSK 1860/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Jacek Pruszyński (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek, po rozpoznaniu w dniu 18 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 2 października 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 457/19 w sprawie ze skargi Prokuratora Okręgowego w T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z dnia 15 lutego 2019 r. nr SKO-53-448/18 w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2006 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji.

Wyrokiem z 2 października 2019 r., sygn. akt I SA/Bd 457/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy na podstawie skargi złożonej przez Prokuratora Okręgowego w T. uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z 15 lutego 2019 r., nr SKO-53-448/18 w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2006 rok. Wyrok (podobnie, jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia) jest dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl.

2. Skarga kasacyjna.

Skargę kasacyjną od wyroku sądu pierwszej instancji wniósł uczestnik postępowania P. S.A. z siedzibą w W. (dalej: spółka). Działający w jej imieniu pełnomocnik na podstawie art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, zwanej dalej: p.p.s.a.) zaskarżył wyrok w całości. Jako podstawę kasacyjną wskazał art. 174 pkt 1 p.p.s.a. z powodu naruszenia prawa materialnego przez jego błędną wykładnię:

- przepisów w postaci art. 1a ust. 1 pkt 3 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1a ustawy

z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j Dz.U. z 2016 r., poz. 716 ze zm., dalej: u.p.o.l.) przez wadliwe uznanie, że grunty po zlikwidowanych prawnie i częściowo faktycznie liniach kolejowych podlegają opodatkowaniu jak dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą zamiast prawidłowo opodatkowaniu ich wg. stawki jak dla gruntów pozostałych,

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00