Wyrok NSA z dnia 14 października 2022 r., sygn. II FSK 804/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia del. WSA Renata Kantecka (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 14 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D.A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 1966/21 w sprawie ze skargi D.A. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 czerwca 2021 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D.A. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 22 lutego 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 1966/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę DA (dalej jako: "strona", "skarżący") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako: "organ", "DKIS") z 7 czerwca 2021 r., w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia dostępna jest w serwisie internetowym CBOSA (orzeczenia.nsa.gov.pl).

Skargę kasacyjną od ww. wyroku wniósł, reprezentowany przez doradcę podatkowego, skarżący. Wyrok zaskarżył w całości i zarzucił, na podstawie art. 174 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a."), naruszenie:

I. prawa materialnego:

1. art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) w zw. z art. 30b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz.1387 ze zm., dalej jako: "u.p.d.o.f.") w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (dalej jako: "ustawa zmieniająca") w zw. z art. 199a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm., dalej jako: "o.p.") poprzez ich niewłaściwą wykładnię, polegającą na przyjęciu przez WSA, że uzyskany przez skarżącego przychód z tytułu realizacji umowy inwestycyjnej o nazwie Share Purchase and Shareholders Agreement zawartej 4 czerwca 2013 r. (dalej jako: "Umowa sprzedaży") nie stanowi przychodu z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p.d.o.f., wobec czego należy go zakwalifikować jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., co oznacza konieczność opodatkowania dochodu uzyskanego przez skarżącego na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f., podczas gdy zdaniem skarżącego przychód z realizacji Umowy sprzedaży w świetle okoliczności prawnych i faktycznych sprawy stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, co w konsekwencji doprowadziło do niezasadnego oddalenia skargi, zamiast uchylenia interpretacji organu;