Wyrok NSA z dnia 13 października 2022 r., sygn. II GSK 761/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Marek Krawczak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 15 marca 2019 r. sygn. akt III SA/Łd 546/18 w sprawie ze skargi G. J. na decyzję Głównego Inspektor Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 15 marca 2019 r., sygn. akt III SA/Łd 546/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej zwany "WSA" lub "Sąd I instancji"), działając na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej zwanej "p.p.s.a."), oddalił skargę G. J. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z 10 kwietnia 2018 r. nr BP.500.351.2017.1284.LD5. 1995 w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportu drogowego.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Decyzją z 10 kwietnia 2018 r., Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z 26 października 2017 r. o nałożeniu na G. J. kary pieniężnej w wysokości 20 000 zł.
W uzasadnieniu organ II instancji podniósł, że w firmie G. J., wykonującego działalność gospodarczą pod nazwą T. w miejscowości Z., przy ul. (...)przeprowadzono kontrolę od 10 maja do 25 lipca 2017 r. W trakcie kontroli pobrano zapisy z urządzeń rejestrujących samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy i czas postoju, obowiązkowe przerwy i czas odpoczynku wszystkich kierowców, którzy wykonywali przewozy na rzecz skarżącego w okresie od 1 stycznia 2017 r. do 28 lutego 2017 r. Została również pobrana dokumentacja świadcząca o okresach wolnych kierowców.