Wyrok NSA z dnia 11 października 2022 r., sygn. II OSK 3196/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.), Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski, Sędzia WSA (del.) Marta Laskowska - Pietrzak, Protokolant asystent sędziego Tomasz Muszyński, po rozpoznaniu w dniu 11 października 2022 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej ze skargi kasacyjnej Z. B, od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2019 r. sygn. akt VII SA/Wa 2981/18 w sprawie ze skargi Z. B. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 22 października 2018 r. nr 1469/18 w przedmiocie nałożenia obowiązku sporządzenia i przedłożenia projektu budowlanego zamiennego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 2981/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. B. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 22 października 2018 r., nr 1469/18 w przedmiocie nałożenia obowiązku sporządzenia i przedłożenia projektu budowlanego zamiennego.

Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Postępowanie w sprawie rozbudowy ww. budynku mieszkalnego w zabudowie bliźniaczej wszczęto zawiadomieniem z 19 września 2012 r. w związku z pismem K. S., H. S. i W. S., jakie wpłynęło do PINB w dniu 14 czerwca 2012 r. o sprawdzenie legalności tej rozbudowy.

Podczas czynności kontrolnych przeprowadzonych 28 sierpnia 2012 r. na terenie nieruchomości, położonej przy ul. [...] [...] w K., inwestor przedłożył decyzję nr 168/92 z 18 września 1992 r., znak: L.dz.7351/126/92, wydaną przez Burmistrza Miasta i Gminy w Karczewie, zatwierdzającą plan realizacyjny rozbudowy przedmiotowego budynku mieszkalnego. Stwierdzono, że został dobudowany taras oraz wykonany strop, co jest niezgodne z planem realizacyjnym zatwierdzonym ww. decyzją.

Podczas kolejnych czynności kontrolnych przeprowadzonych 3 września 2013 r. skarżący oświadczył, że budowa budynku mieszkalnego miała miejsce w latach 1982-1989. Stwierdzono istnienie tarasu okalającego wykusz, który wystaje 3,5 m od zewnętrznej ściany budynku mieszkalnego.