Wyrok NSA z dnia 11 października 2022 r., sygn. III FSK 1418/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 11 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. S.A. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 marca 2019 r. sygn. akt I SA/Gd 314/19 w sprawie ze skargi I. S.A. z siedzibą w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 5 grudnia 2018 r. nr Sygn. akt SKO Gd/4144/18 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 19 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 314/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, oddalił skargę I. S.A. w G. (dalej: Spółka) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku (dalej: Kolegium) z 5 grudnia 2018 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. (wyrok ten oraz pozostałe powoływane orzeczenia dostępne są na stronie: orzeczenia.nsa.gov.pl).

Spółka w złożonej skardze kasacyjnej zarzuciła zaskarżanemu wyrokowi:

I. w trybie at. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm. – dalej: p.p.s.a.) naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 3 § 1 w zw. z art. 151 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w zw. z art. 134 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 122 w zw. z art. 187 § 1 w zw. z art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm. - dalej: O.p.), poprzez nieprawidłowe ustalenie stanu faktycznego i tym samym naruszenie zasady prawdy materialnej i stwierdzenie, że udziały we własności hal garażowych w budynkach mieszkalnych, wyodrębnionych do osobnej księgi wieczystej oraz własność lokali usługowych, są nieruchomościami związanymi z prowadzoną przez Spółkę działalnością polegającą na wznoszeniu budynków i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek, podczas gdy Spółka zakończyła już proces budowy przedmiotowych budynków i nie wykorzystywała ich jako miejsce, w którym organizowała proces sprzedaży (biuro, punkt informacyjny, itp.), a przy tym Sąd pierwszej instancji nie zakwestionował tego, że Spółka faktycznie nie zajmowała hal garażowych i lokali usługowych na prowadzenie działalności gospodarczej, odwołując się tylko i wyłącznie do faktu posiadania tych nieruchomości przez Spółkę, które jak wskazywała Spółka stanowiły jedynie rezultat prowadzonej działalności w postaci towaru na sprzedaż, a nie majątek, który byłby wykorzystywany w jakikolwiek sposób do wznoszenia budynków, czy też organizowania procesu sprzedaży nieruchomości.