Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 października 2022 r., sygn. VIII SA/Wa 615/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędzia WSA Iwona Szymanowicz - Nowak (sprawozdawca), , Protokolant Starszy specjalista Ilona Obara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2022 r. w Radomiu sprawy ze skargi A.M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...]lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2008 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 24 lutego 2017 r., po rozpatrzeniu odwołania A. R. M. (dalej: skarżący, strona), Dyrektor Izby Skarbowej w W. (dalej: organ odwoławczy, DIS, Dyrektor IS) utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli w K. (dalej: Dyrektor UKS, organ I instancji, DUKS) z 28 października 2016 r.

Przedmiotem tych decyzji było określenie skarżącemu: nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za

6 miesięcy 2008 r. (I – II oraz VI – IX), zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za 6 miesięcy 2008 r. (III – V i X – XII), a także określenie podatku do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT za 11 miesięcy 2008 r. (I – VI oraz VIII – XII).

Jako podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy powołał między innymi przepisy: art. 70 § 6 pkt 1 oraz art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, dalej: Op), a także art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a), art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a), art. 99 ust. 12 oraz art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT lub uptu).

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy:

Dyrektor UKS ustalił, w wyniku ponownie przeprowadzonego postępowania, że skarżący w poszczególnych miesiącach 2008 r. bezpodstawnie odliczał podatek naliczony (108.576,21 zł) wynikający z faktur VAT, które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Zdaniem organu I instancji sporne faktury dokumentowały nabycie przez skarżącego towarów i usług od ich wystawców, tj. od [...] Sp. z o.o. i PUH [...] K. C., które to podmioty tylko refakturowały towary i usługi nabywane od podmiotów, które faktycznie nie prowadziły działalności gospodarczej (zob. s. 43 – 45 decyzji DUKS). Skarżący świadomie,