Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 6 października 2022 r., sygn. I SA/Ol 398/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Górska, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, asesor WSA Anna Janowska (sprawozdawca), Protokolant specjalista Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2022r. sprawy ze skargi M. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 30 czerwca 2022r., nr 2801-IOV.4103.32.2022 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od września 2014 r. do października 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

M. L. (dalej jako: "strona", "skarżąca", "podatniczka") wniosła

do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję

z 30 czerwca 2022 r., którą Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie z 29 czerwca 2018 r., określającą w podatku od towarów

i usług zobowiązania podatkowe za wrzesień i październik 2014 r., czerwiec-październik 2015 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za listopad, grudzień 2014 r. oraz styczeń, marzec, kwiecień 2015 r., a ponadto nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za luty i maj 2015 r.

Z przedłożonych Sądowi wraz ze skargą akt administracyjnych sprawy wynika, że w rezultacie postępowania kontrolnego ustalono, że głównym przedmiotem prowadzonej przez stronę działalności gospodarczej pod firmą P. M. L. było świadczenie usług transportowych oraz handel paliwami. Organ pierwszej instancji zakwestionował kwalifikację podatkowoprawną nabycia przez stronę oleju napędowego od S. Sp.j., W. Sp. z o.o. oraz X. Sp. z o.o., wskazując, że nie były to nabycia krajowe, lecz nabycia dokonane na terytorium innych państw członkowskich, tj. Litwy i Łotwy, i winny być rozpoznane przez stronę jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT). Ustalono bowiem, że strona była przewoźnikiem i organizatorem transportu z miejsca załadunku paliwa w kraju innym niż terytorium kraju oraz jednocześnie była ostatnim ogniwem z krajowych nabywców przewożonego paliwa. W konsekwencji we wskazanej na wstępie decyzji z 29 czerwca 2018 r. organ pierwszej instancji przyjął do rozliczenia podatku od towarów i usług podatek należny z tytułu WNT stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: "ustawy o VAT"), a także podatek naliczony w wysokości podatku należnego z tytułu WNT (art. 86 ust. 10 ustawy o VAT), przy czym pozbawił stronę prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących dostawy krajowe na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.