Wyrok NSA z dnia 5 października 2022 r., sygn. III FSK 1105/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), Protokolant Marta Koźlik, , po rozpoznaniu w dniu 29 września 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 272/18 w sprawie ze skargi D. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2017 r. nr KOA/1017/Fi/15 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012 r. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2019 r., III SA/Wa 272/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wymiaru podatku od nieruchomości za 2012 r. Sąd podał, że istota sporu sprowadza się do oceny, w jaki sposób powinny być opodatkowane grunty, stanowiące przedmiot zawartej przez skarżącego umowy z Nadleśnictwem D. w Z., której przedmiotem jest udostępnienie skarżącemu gruntów po wyrobisku piasku. Zdaniem organu, grunty te winny być opodatkowane według stawki właściwej dla gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej, bowiem skarżący prowadzi na nieruchomości o powierzchni 94 006 m2 działalność gospodarczą w zakresie rekultywacji terenu powykopaliskowego. Sąd za prawidłowe uznał stanowisko organu, wskazując na dokumenty znajdujące się w aktach sprawy. Po pierwsze, zdaniem Sądu, zakres aktywności skarżącego na spornych gruntach charakteryzuje zawarta przez skarżącego z Nadleśnictwem D. w Z. Umowa o odpłatne udostępnienie wyrobiska po eksploatacji kopaliny piasku w celu jego zagospodarowania z 1 lutego 1999 r. Po drugie, wniosek o prowadzeniu przez Skarżącego działalności gospodarczej na nieruchomości udostępnionej przez Nadleśnictwo D. potwierdzają zezwolenia posiadane przez skarżącego, obejmujące prowadzenie odzysku i transportu odpadów. Po trzecie, z każdego dokumentu charakteryzującego aktywność skarżącego na spornych gruntach wynika, że odbywa się na nich rekultywacja. Sąd nie podzielił również stanowiska skarżącego, że na nieruchomości mu udostępnionej przez Nadleśnictwo D. znajduje się sztuczny zbiornik wodny. Jako podkreślił Sąd, sporny teren zalewany wodą stanowiący nieruchomość udostępnioną skarżącemu przez Nadleśnictwo D. to pozostałość po wydobyciu piasku - wyrobisko poeksploatacyjne, mające postać zagłębienia w zdegradowanym terenie, powstałego jako naturalna konsekwencja działalności gospodarczej polegającej na wydobywaniu piasku, nie zaś sztuczny zbiornik wodny.