Postanowienie SN z dnia 7 marca 2024 r., sygn. II KO 9/24

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Puszkarski

w sprawie J. M.

oskarżonego o przestępstwo z art. 258 § 3 k.k. i in.

procedując w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 7 marca 2024 r.,

w związku z postanowieniem Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 15 stycznia
‎2024 r., sygn. akt II K 73/19, którym wystąpiono o rozstrzygnięcia sporu o właściwość, mającego zaistnieć między Sądem Okręgowym w Siedlcach, a Sądem Apelacyjnym w Lublinie

postanowił:

wystąpienie Sądu Okręgowego w Siedlcach pozostawić bez rozpoznania.

[J.J.]

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Siedlcach postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2015 r., II Kp 109/15, wydał wobec ówcześnie podejrzanego J. M. list żelazny i zastosował wobec niego poręczenie majątkowe w kwocie 500 000 zł. Pismem datowanym 1 czerwca 2023 r. obrońca aktualnie oskarżonego J.M. wystąpił do Sądu Apelacyjnego w Lublinie, który rozpoznawał wtedy sprawę w postępowaniu odwoławczym, z wnioskiem o zmniejszenie kwoty poręczenia do 250 000 zł. Sąd ten postanowieniem z dnia 26 lipca 2023 r., II AKa 81/23, stwierdził swoją niewłaściwość do rozpoznania wniosku i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Siedlcach. W uzasadnieniu stwierdził, że skoro ten Sąd wydał list żelazny, uzależniając pozytywną decyzję w tym zakresie od złożenia poręczenia majątkowego, to jest właściwy do rozpoznania wniosku obrońcy. Wynika to z faktu ścisłego związania poręczenia z listem żelaznym, co powoduje, że w takim wypadku „nie sposób traktować poręczenia majątkowego jako zwykłego środka zapobiegawczego”.