Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 29 września 2022 r., sygn. II SA/Gl 735/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Kędzierska, Sędziowie Sędzia WSA Wojciech Gapiński, Asesor WSA Aneta Majowska (spr.), Protokolant specjalista Beata Bieroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2022 r. sprawy ze skargi P.S. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 4 kwietnia 2022 r. nr DSE3-K1082-D18232-14/22 w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych oddala skargę.

Uzasadnienie

Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia 12 listopada 2021 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 oraz art. 3 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 1255, dalej: "ustawa") odmówił P. S. (dalej: "Strona", "Skarżący") potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych.

Na wstępie uzasadnienia organ wskazał, że Strona złożyła wniosek w dniu 30 czerwca 2021 r. o potwierdzenie statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej w świetle przepisów ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych, a do wydania wnioskowanej decyzji konieczne jest przedstawienie dowodów potwierdzających spełnienie warunków, o których mowa w art. 2 lub 3 ustawy oraz przedstawienie decyzji administracyjnej Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w sprawie spełnienia warunków o których mowa w art. 4, albo dokumentu potwierdzającego nadanie Krzyża Wolności i Solidarności.

Wnioskodawca do wniosku przedłożył decyzję Prezesa IPN, w której stwierdzono, że nie był pracownikiem, funkcjonariuszem lub żołnierzem organów bezpieczeństwa państwa, oraz że w archiwach Instytutu nie zachowały się dokumenty wytworzone przez Stronę lub przy jej udziale w ramach czynności wykonywanych przez nią w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji przez organy bezpieczeństwa państwa. Decyzja Prezesa IPN potwierdza, że w przypadku Strony nie zachodzą przesłanki negatywne co do przyznania przedmiotowego statusu.