Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 września 2022 r., sygn. II SAB/Po 94/22

Dnia 29 września 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Asesor WSA Sebastian Michalski po rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 września 2022 roku sprawy ze skargi H. T. i A. T. – wspólników spółki cywilnej H. s.c. z siedzibą w O. na bezczynność Wojewody w przedmiocie wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca I. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Wojewody do rozpoznania wniosku z dnia 14 lutego 2022 r. w przedmiocie wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca, II. stwierdza, że Wojewoda dopuścił się bezczynności w rozpoznaniu powyższego wniosku, III. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, IV. zasądza od Wojewody na rzecz skarżących kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych, V. w pozostałym zakresie skargę oddala.

Uzasadnienie

W dniu 14 lutego 2022 r. H. T. i A. T., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą H. s.c. H. i A. T., wystąpili do Wojewody przez portal praca.gov.pl z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę cudzoziemca M. R., obywatela P. , na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tego samego dnia złożona została także korekta wniosku.

W dniu 3 marca 2022 r. (wpływ do organu 7 marca 2022 r.) wnioskodawcy uzupełnili wniosek przesyłając oryginały dokumentów, które załączone zostały do wniosku w formie skanów, w postaci oświadczenia podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi oraz pełnomocnictwa.

W piśmie procesowym z 25 marca 2022 r. (wpływ do organu 28 marca 2022 r.) skarżący wystąpili do tut. Sądu ze skargą na bezczynność Wojewody w sprawie wydania decyzji o udzieleniu zezwolenia na pracę, zarzucając naruszenie: 1) art. 6 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm., dalej: "K.p.a.") polegające na uchylaniu się od obowiązku załatwienia sprawy w ustawowym terminie, 2) art. 8 § 1 K.p.a. polegające na działaniu wbrew przepisom prawa, co powoduje utratę zaufania do władzy publicznej, 3) art. 12 § 1 K.p.a. polegające na pozostawaniu w bezczynności w sytuacji, gdy organ powinien działać wnikliwie i szybko posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy, 4) art. 35 § 2 i 3 K.p.a. polegające na pozostawaniu w bezczynności w sytuacji, gdy w przypadku wniosku niezawierającego braków formalnych organ powinien załatwić sprawę niezwłocznie. Natomiast w przypadku sprawy wymagającej wszczęcia postępowania wyjaśniającego sprawa powinna być załatwiona nie później niż w ciągu miesiąca, a w przypadku sprawy szczególnie skomplikowanej – nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, 5) art. 36 § 1 w zw. z art. 14 § 1 K.p.a. polegające na niepoinformowaniu o przedłużeniu terminu załatwienia sprawy, jego przyczynach, jak też o nowym terminie w formie pisemnej.