Wyrok NSA z dnia 22 września 2022 r., sygn. I OSK 1496/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 22 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 952/18 w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 28 lutego 2018 r. nr 225/C/2018 w przedmiocie ustalenia odszkodowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2018 r. oddalił skargę J. L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 28 lutego 2018 r. nr 225/C/2018 w przedmiocie ustalenia odszkodowania.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Decyzją z 6 września 2017 r. Starosta P. ustalił odszkodowanie w kwocie 4 024,00 zł na rzecz Powiatowego Urzędu Pracy, z siedzibą w P. za nieruchomość, położoną w obrębie ewidencyjnym K., jednostka ewidencyjna R., stanowiącą działki oznaczone w ewidencji gruntów i budynków numerami wskazanymi w ww. decyzji. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że powyższa nieruchomość stała się własnością Gminy R., na mocy decyzji Starosty P. z 18 sierpnia 2014 r. zezwalającej na realizację inwestycji drogowej. Na dzień wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, stanowiła własność J. L. s. Z. i A. W Dziale III ww. księgi wieczystej ujawniona była służebność przesyłu na rzecz E. S.A., z siedzibą w G. oraz ograniczone prawo rzeczowe, tj. służebność osobista na rzecz Z. i A. L. W Dziale IV KW ujawnione były hipoteki: umowne zwykłe na rzecz Rejonowego Urzędu Pracy w P. oraz umowna zwykła i przymusowa zwykła na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. Inspektorat w P.. Starosta P., wskazując że zgodnie z art. 18 ust. 1 c specustawy drogowej, odszkodowanie podlega zaliczeniu na spłatę świadczenia głównego wraz z odsetkami, wystąpił do ZUS Oddział w P. Inspektorat P. oraz do Powiatowego Urzędu Pracy w P. W piśmie z 18 maja 2017 r. ZUS oświadczył, "że zadłużenie z tytułu składek zabezpieczone na nieruchomości objętej księgą wieczystą nr [...], stanowiącej własność Pana J. L. (...) zostało w całości uregulowane", zaś Dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy w P. poinformował, "iż J. L. jest dłużnikiem solidarnym Powiatowego Urzędu Pracy w P. jako poręczyciel pożyczki udzielonej Z. L., której zabezpieczeniem była hipoteka umowna na nieruchomości, której właścicielem jest aktualnie J. L. W związku z powyższym wniósł o przekazanie kwoty wyliczonego odszkodowania na rzecz Powiatowego Urzędu Pracy w P., tytułem nieuregulowania należności, w związku z którym ustanowiona jest hipoteka - pismo z dnia 15 maja 2017 r. Organ zwrócił uwagę, że w aktach sprawy znajduje się notatka służbowa z rozmowy telefonicznej przeprowadzonej 17 maja 2017 r., z pracownikiem Powiatowego Urzędu Pracy, stanowiąca że "(...) z informacji uzyskanej z PUP w P. wynika, że należność główna zadłużenia wynosi 56 300,00 zł, kwota ta kilkukrotnie przewyższa wartość oszacowanego w operacie odszkodowania (...)".