Wyrok WSA w Kielcach z dnia 21 września 2022 r., sygn. II SA/Ke 308/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy inspektor sądowy Katarzyna Tuz-Stando, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2022 r. sprawy ze skargi G. B. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich I. oddala skargę; II. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz adwokat D. D. kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym VAT w kwocie 55,20 (pięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, po ponownym rozpatrzeniu sprawy G. B.(zwanej dalej "stroną"), utrzymał w mocy decyzję własną z [...] o odmowie przyznania stronie uprawnień kombatanckich. W podstawie prawnej powołano art. 127 § 3, art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. i art. 1-4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (t.j. Dz. U. z 2021r. poz. 1818), zwanej dalej "ustawą".

Odnosząc się do wniosku strony wskazano, że podnoszone przezeń okoliczności obrazują trudne warunki życia podczas okupacji, nie stanowią natomiast podstawy do przyznania uprawnień kombatanckich w oparciu o przepisy ustawy. Na etapie postępowania z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy strona wskazała, że udzielała schronienia osobom narodowości żydowskiej – wobec czego sprawę rozpatrzono również przez pryzmat dyspozycji przepisu art. 2 ust. 31 ustawy, podkreślając że strona, poza własnym oświadczeniem, nie przedłożyła jakichkolwiek dowodów na potwierdzenie podnoszonych okoliczności. Organ, odnosząc się do podnoszonych związków strony z Armią Krajową oraz zawarciem małżeństwa z jednym z jej członków wskazał, że brak jest informacji na temat formalnej przynależności strony do struktur wojskowych działających w podziemiu, a tylko z taką formą działalności ustawa wiąże możliwość przyznania przedmiotowych uprawnień. Tymczasem z akt sprawy nie wynika aby strona prowadziła jakąkolwiek działalność kombatancką lub działalność z nią równorzędną, czy podlegała represjom określonym w ustawie.