Wyrok NSA z dnia 16 września 2022 r., sygn. I GSK 2844/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Michał Kowalski Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia WSA del. Tomasz Smoleń (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Powiatu S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lutego 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 374/17 w sprawie ze skargi Powiatu S. na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 9 grudnia 2016 r., nr ST5.4750.82.2016.BKU.8 w przedmiocie zobowiązania do zwrotu nienależnie uzyskanej kwoty części oświatowej subwencji ogólnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Powiatu S. na rzecz Ministra Finansów kwotę 5 400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 lutego 2018 r. sygn. akt V SA/Wa 374/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Powiatu S. (dalej: Powiat, Skarżący) na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 9 grudnia 2016 r. nr ST5.4750.82.2016.BKU.8 w przedmiocie zobowiązania do zwrotu nienależnie uzyskanej części oświatowej subwencji ogólnej.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy.
Decyzją z 21 grudnia 2015 r. Minister zobowiązał Powiat do zwrotu nienależnie uzyskanej części dotacji oświatowej subwencji ogólnej za 2011 r. w wysokości 623.532,36 zł. Decyzja została wydana w związku z wynikami kontroli przeprowadzonej przez Urząd Kontroli Skarbowej w Szczecinie w Powiecie S. w zakresie celowości i zgodności z prawem gospodarowania wybranymi środkami publicznymi. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w związku z wykazaniem w systemie informacji oświatowej (dalej również "SIO") na dzień 30 września 2010 r. błędnych danych, zawyżono liczbę uczniów przeliczeniowych łącznie o 132,1880 uczniów, a w konsekwencji została zawyżona o kwotę 623.532,36 zł oświatowa subwencja ogólna dla Powiatu za rok 2011.
Ponownie rozpatrując sprawę Minister Rozwoju i Finansów decyzją z 9 grudnia 2016 r. utrzymał w mocy własną decyzję z 21 grudnia 2015 r.