Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 15 września 2022 r., sygn. I SA/Go 122/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędziowie Sędzia WSA Dariusz Skupień (spr.) Sędzia WSA Zbigniew Kruszewski Protokolant Starszy sekretarz sądowy Marta Andrzejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2022 r. sprawy ze skargi A.Ł., R.Ł. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1. Uchyla zaskarżone postanowienie w całości. 2. Zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej solidarnie na rzecz skarżących 614 (sześćset czternaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

R.Ł., A.Ł. (zwani dalej również jako "skarżący") wnieśli skargę na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] grudnia 2021r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] października 2021 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.

Skarga została wywiedziona na tle następującego stanu faktycznego:

Decyzją z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego określił R.Ł. i A.Ł. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 rok w wysokości 455.514 zł. Decyzja ta uznana została następnie za doręczoną - poprzez zastosowanie fikcji prawnej doręczenia, o której mowa w art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) - w dniu 15 grudnia 2020 r. Od decyzji nie zostało wniesione odwołanie, co skutkowało wystawieniem dnia [...] stycznia 2021 r. tytułów wykonawczych nr [...] obejmujących ww. należności.

Pismem z dnia [...] lipca 2021 r. zobowiązani małżonkowie, reprezentowani przez pełnomocnika, powołując się na dyspozycję art. 33 § 1 i § 2 pkt 1 oraz pkt 6 lit. c ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2020r., poz. 1427 ze zm.), wnieśli zarzuty w sprawie egzekucji administracyjnej w postaci nieistnienia oraz braku wymagalności objętego tytułami wykonawczymi obowiązku. Uzasadniając zarzuty wskazali, iż decyzja określająca zobowiązanie nie została doręczona podatnikom, ani ich ówczesnemu pełnomocnikowi, przez co nie weszła do obrotu prawnego, nie ma charakteru ostatecznego. Zwrócili ponadto uwagę, że decyzja nie została przesłana R.Ł. na wskazany przez nią adres do korespondencji, tj. ul. [...]. Dodatkowo, A.Ł. zaprzeczył, by pod adresem przy ul. [...] były dokonywane jakiekolwiek zawiadomienia o awizowaniu przesyłki.