Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 września 2022 r., sygn. II SA/Lu 345/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Asesor sądowy Brygida Myszyńska-Guziur (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 15 września 2022 r. sprawy ze skargi B. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 9 marca 2022 r., nr SKO.41/3010/OS/2021 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Burmistrza Łęcznej z dnia 29 czerwca 2022 r., nr ŚR.5113.000442.2021.MKN; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie na rzecz B. G. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

B. G. (dalej jako "strona", "skarżąca", "wnioskodawczyni"), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 9 marca 2022 r. w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonego rozstrzygnięcia wynika, że wnioskiem z dnia 21 czerwca 2021 r. skarżąca zwróciła się do Burmistrza Łęcznej o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem – S. G..

Decyzją z dnia 26 września 2021 r. Burmistrz Łęcznej, odmówił stronie przyznania wnioskowanego świadczenia pielęgnacyjnego. W ocenie organu pierwszej instancji, w sprawie nie została spełniona przesłanka określona w art. 17 ust.5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 615 ze zm. - dalej: "u.ś.r."), ze względu na fakt pobierania przez wnioskodawczynię emerytury rolniczej.

Po rozpatrzeniu odwołania strony od ww. decyzji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie decyzja z dnia 9 marca 2022 r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium przytoczyło ustalenia faktyczne poczynione przez organ pierwszej instancji, z których wynika, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej KRUS z dnia 13 kwietnia 2021 r. S. G. został uznany za trwale niezdolnego do samodzielnej egzystencji. Na podstawie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego ustalono, że strona prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem - S. G. (70 lat) oraz matką - Z. T. (83 lata). Z powyższego wywiadu środowiskowego wynika, że S. G. leczy się z powodu problemów z kręgosłupem, stawem biodrowym i kardiologicznie, porusza się samodzielnie, samodzielnie także prowadzi samochód osobowy. W dniu 28 czerwca 2021 r. pracownik socjalny w trakcie wizyty w miejscu sprawowania opieki nie zastał S. G.. Z relacji strony wynikało, że pojechał po zakupy z wnukiem do Ł.. W dniu 29 czerwca 2021 r. został przeprowadzony rodzinny wywiad środowiskowy, na podstawie którego ustalono, że strona pomaga mężowi w następujących czynnościach jak higiena osobista i ubieranie się, natomiast pozostałe czynności takie jak: sprzątanie mieszkania, pranie, przygotowywanie posiłków, systematyczne pomiary ciśnienia, masaże wykonuje sama. Z oświadczenia S. G. wynika, że samodzielnie spożywa posiłki, przyjmuje leki i prowadzi samochód na krótkich odległościach od miejsca zamieszkania, w pozostałych czynnościach pomaga mu żona. Na podstawie decyzji Prezesa KRUS, OR Lublin, z dnia 20 marca 2021 r. ustalono, że strona ma przyznaną emeryturę rolniczą w kwocie 1.123,95 zł miesięcznie od dnia 1 marca 2021 r.