Wyrok NSA z dnia 14 września 2022 r., sygn. II FSK 3213/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia WSA (del.) Alina Rzepecka (spr.), po rozpoznaniu w dniu 14 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 26 września 2019 r. sygn. akt I SA/Rz 463/19 w sprawie ze skargi P. S.A. w R. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 maja 2019 r., nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 26 września 2019 r., sygn. akt I SA/Rz 463/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (dalej: WSA, Sąd pierwszej instancji, Sąd) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym skargi P. S.A. (dalej: Strona, Skarżąca, Spółka), na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS, organ) z 7 maja 2019 r. w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 lutego 2019 r. Wyrok (podobnie, jak i pozostałe orzeczenia powołane w niniejszym uzasadnieniu) jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa. gov.pl/.

Organ w skardze kasacyjnej zaskarżył powyższy wyrok w całości. Orzeczeniu zarzucił - na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) - naruszenie przepisów postępowania w sposób mający istotny wpływ na wynik, tj. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 169 § 1 w zw. z art. 14h oraz

art. 14b § 1 i 3 oraz art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900; dalej: O.p.) przez uwzględnienie skargi wskutek przyjęcia, że organ jest obowiązany do interpretowania przepisów spoza prawa podatkowego. Konsekwencją powyższego było uznanie, że organ jest uprawniony do zaklasyfikowania świadczonych przez Stronę usług do właściwego grupowania PKWiU, gdyż nie stanowi ona elementu stanu faktycznego wniosku o wydanie interpretacji oraz bezpodstawne przyjęcie, że w przedmiotowej sprawie brak było podstaw do żądania wskazania przez Skarżącą symboli PKWiU dla opisanych we wniosku usług.