Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 września 2022 r., sygn. VII SA/Wa 808/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Sędzia WSA Wojciech Sawczuk, Asesor WSA Anna Milicka-Stojek (spr.), po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2022 r. sprawy ze skargi K. C. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 17 marca 2022 r. znak DOA.7110.462.2016.NKR w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej jako "organ" lub "GINB") decyzją z 17 marca 2022 r. znak DOA.7110.462.2016.NKR, po rozpatrzeniu odwołania K. C. (dalej jako "skarżący"), utrzymał w mocy decyzję Wojewody Dolnośląskiego (dalej jako "Wojewoda") z 2 marca 2016 r. nr O-22/16 w przedmiocie stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę.

Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Starosta M. (dalej jako "Starosta") decyzją z [...] czerwca 2015 r. nr [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił skarżącemu pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-biurowego oraz hali magazynowej na dz. nr [...], nr [...] i nr [...], położonych w M.

Wojewoda decyzją z 2 marca 2016 r., po rozpatrzeniu wniosku I. S. z 27 lipca 2015 r., stwierdził nieważność ww. decyzji o pozwoleniu na budowę. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że zgodnie z obowiązującym w chwili wydania weryfikowanej decyzji art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.b.", przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ sprawdza zgodność projektu budowlanego m.in. z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Uchwałą Rady Miejskiej w M. z [...] czerwca 1998 r. nr [...] w sprawie "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu górniczego "W." wraz ze zmianami planów zagospodarowania przestrzennego gminy K. i gminy M. (Dz. Urz. Woj. D. z 1998 r., Nr [...], poz. [...]), powoływanego dalej jako "m.p.z.p.", oznaczono teren dz. nr [...], [...] i nr [...], na których zaprojektowana została budowa hali magazynowej z budynkiem usługowo-mieszkalnym jako teren MN, tj. tereny zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej oraz usługi towarzyszące bezpośrednio związane z obsługą mieszkańców tej zabudowy (§14 ust. 1 m.p.z.p.), w ramach których dopuszcza się lokalizację obiektów i urządzeń usługowych, nie służących bezpośrednio mieszkańcom (§ 14 ust. 2 m.p.z.p.). Ponadto wskazano, że łączna wielkość obszaru zajmowanego przez obiekty i urządzenia w ust. 2 nie może przekroczyć 20% powierzchni danego terenu. Dopuszczono również zachowanie na tym terenie istniejących siedlisk rolnych oraz przekształcenie obiektów gospodarczych na cele usługowe, magazynowe i produkcyjne, przy czym łączna wielkość obszaru zajmowanego przez obiekty nie może przekroczyć 20% powierzchni danego terenu. Określono, że maksymalny procent zabudowy działki mieszkaniowej nie może przekraczać: na działkach o pow. do 1500m2 - 15%; na działkach o pow. 1501-3000m2 - 10%; na działkach o pow. powyżej 3000m2 - 6%. W planie przewidziano, że na każdej wydzielonej działce budowlanej obowiązuje wprowadzenie miejsc postojowych dla samochodów w liczbie: na działce mieszkaniowej minimum 1 stanowisko; na działce usługowej min. 1 stanowisko na 50m2 powierzchni usługowej. Z projektu budowlanego wynika, że na nieruchomości projektuje się dwa przylegające do siebie budynki, dla których przewidziano funkcje: magazynową (o pow. 494 m2) oraz usługowo-mieszkalną (o pow. 133,94 m2 + 131,2 m2, razem 265,15 m2). Wprawdzie zaprojektowano osobne wejście do części magazynowej oraz usługowo-mieszkalnej, to jednak pomiędzy obiektami, jak i wszystkimi częściami o rożnym przeznaczeniu, przewidziano wspólną komunikację. Brak wyraźnego wyodrębnienia, odizolowania części mieszkalnej od części usługowej i magazynowej przesądza o tym, że jest to jeden budynek, o dominującym przeznaczeniu magazynowym. Tymczasem m.p.z.p. jako przeznaczenie podstawowe terenu o symbolu MN ustala zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz usługi bezpośrednio związane z obsługą mieszkańców tej zabudowy, a jako przeznaczenie uzupełniające: obiekty i urządzenia usługowe nie służące bezpośrednio mieszkańcom. Plan nie dopuszcza na przedmiotowym terenie budowy nowych obiektów przeznaczonych na cele magazynowe. Pod takie przeznaczenie zarezerwowano bowiem tereny oznaczone symbolami: P, S (§ 25 ust. 1 m.p.z.p.), które zgodnie z postanowieniami m.p.z.p. stanowią tereny zaplecza transportu ciężkiego, produkcji i magazynowania. Powyższego nie zmienia okoliczność, że plan dopuszcza na terenie oznaczonym symbolem MN możliwość przekształcenia istniejących obiektów gospodarczych na cele magazynowe. W niniejszej sprawie taka sytuacja nie występuje. W m.p.z.p. ustalono, że maksymalny procent zabudowy nieruchomości dla działek mieszkaniowych powyżej 3000 m2 wynosi 6%, natomiast maksymalny procent zabudowy dla działek mieszkaniowych o pow. do 1500 m2 wynosi 15%. Z projektu budowlanego wynika, że nieruchomość gruntowa, na której przewiduje się ww. budynek składa się z trzech, podobnej wielkości działek posiadających łącznie pow. 3995 m2 (powierzchni poszczególnych działek nie podano). Projektowana powierzchnia zabudowy nieruchomości gruntowej wynosi 659,56 m2 co stanowi 16,51% powierzchni terenu. Projektowana powierzchnia zabudowy nieruchomości gruntowej przekracza zatem ponad dwukrotnie dopuszczony w planie dla działek o pow. 3000 m2, maksymalny procent zabudowy nieruchomości. Ograniczając nawet zakres pojęcia "działki mieszkaniowej" do działki ewidencyjnej, to najbardziej niekorzystna sytuacja występuje na dz. nr [...], na której zaprojektowano niemal w całości przedmiotowy budynek. Skoro bowiem powierzchnia zabudowy wynosi 659,56 m2, zaś powierzchnia działki ok. 1125,75 m2 (39,5 m x 28,5 m, pomiar i obliczenia własne), to projektowana powierzchnia zabudowy nieruchomości gruntowej ponad trzykrotnie przekroczy dopuszczony w planie, dla działek o pow. do 1500 m2, maksymalny procent zabudowy nieruchomości. W konsekwencji Wojewoda uznał, że weryfikowana w trybie nadzwyczajnym decyzja rażąco narusza art. 35 ust. 1 pkt 1 P.b., bowiem zatwierdzony nią projekt budowlany pozostaje w sprzeczności z ustaleniami m.p.z.p. Skutki społeczno-gospodarcze naruszenia przepisów m.p.z.p. w powyższym zakresie są niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia praworządnego państwa.