Interpretacja indywidualna z dnia 12 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.671.2023.2.MGO

Obowiązek ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej każdej pojedynczej transakcji sprzedaży usług solaryjnych, których świadczenie odbywa się przy użyciu urządzeń wyposażonych w automaty wrzutowe.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii braku obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej każdej pojedynczej transakcji sprzedaży usług solaryjnych, których świadczenie odbywa się przy użyciu urządzeń wyposażonych w automaty wrzutowe. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 stycznia 2024 r. (wpływ 16 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka jawna X. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) została wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Krajowy Rejestr Sądowy xxx roku. Spółka korzysta ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem Państwa działalności jest świadczenie usług solaryjnych oraz sprzedaż kosmetyków. Urządzenia opalające (solaria) są urządzeniami samoobsługowymi, uruchamianymi przez automaty wrzutowe. Osoba chcąca skorzystać z usługi opalania wrzuca bilon do automatu wrzutowego określając w ten sposób czas opalania. Osoba, która chce uiścić należność w sposób bezgotówkowy zgłasza się do obsługi solarium, która używając terminala płatniczego pobiera z konta klienta środki, zapisuje w ewidencji kwotę i uruchamia urządzenie (solarium). Owa ewidencja służy do zaewidencjonowania wyłącznie obrotu bezgotówkowego. W ostatnim dniu miesiąca, po zakończeniu sprzedaży, następuje odczyt liczników z automatów wrzutowych, co daje informację o wielkości sprzedaży gotówkowej, uiszczonej przez klienta bezpośrednio w automacie wrzutowym. Suma kwot wynikających z obrotu zarejestrowanego przez automaty wrzutowe oraz obrotu wynikającego ze wspomnianej wyżej ewidencji jest ewidencjonowana w kasie rejestrującej jako jedna kwota. Czynność ta ma jedynie charakter techniczny i służy ułatwieniu rozliczeń zarówno w sferze fiskalnej (łączny obrót oraz przychód znajduje się na jednym miesięcznym raporcie fiskalnym) jak również rozliczeń z pracownikami solarium. Sposób organizacji sprzedaży usług opalania (usług solaryjnych) sprawia, że klient może skorzystać z usługi bez jakiegokolwiek udziału personelu solarium, jeśli tylko posiada bilon. Obsługa urządzeń do opalania jest tak prosta i intuicyjna, że nie żadnej potrzeby ingerencji obsługi, której rolą jest przede wszystkim sprzedaż kosmetyków, rozmienianie pieniędzy, przyjmowanie płatności bezgotówkowych i utrzymanie urządzeń w czystości i ich dezynfekcja oraz informowanie klientów o zalecaniach przy opalaniu. Sprzedaż kosmetyków jest ewidencjonowana przy zastosowaniu kasy rejestrującej z chwilą wydania towaru klientowi. Spółka nie dokonuje dostawy towarów ani nie świadczy usług wymienionych w par. 4 rozporządzenia wskazanego w poz. 56 niniejszego wniosku.

Przed 1 stycznia 2022 roku pobierane opłaty w bilonie nie były ewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w trybie fiskalnym tej kasy, z chwilą ich wnoszenia (wrzucenia bilonu do automatu wrzutowego uruchamiającego solarium). Na koniec miesiąca była ewidencjonowana jedynie suma wniesionych opłat w bilonie. Ewidencja ta służyła ułatwieniu rozliczeń z pracownikami i wykazania prawidłowej kwoty przychodów i obrotu ze świadczonych usług solaryjnych, za które opłaty były wnoszone poprzez wrzucenie bilonu do automatu wrzutowego. Obsługa solarium nie była w stanie stwierdzić jaką kwotę wrzucił klient do automatu, gdyż cała procedura uruchamiania urządzenia do opalania (solarium) odbywała się automatycznie. Zakładając, że każdy klient dysponuje odpowiednią ilością bilonu obsługa solarium byłaby niepotrzebna i świadczenie usług mogłoby odbywać się zupełnie bez udziału obsługi. Urządzenia do opalania (solaria) wyposażone w automaty wrzutowe są urządzeniami bezobsługowymi.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

Przed 1 stycznia 2022 roku pobierane w bilonie opłaty za pomocą samoobsługowych urządzeń były ewidencjonowane za pomocą kasy rejestrującej, w trybie fiskalnym tej kasy, pod koniec każdego miesiąca w jednej kwocie jako suma wniesionych opłat w bilonie podczas trwania tego miesiąca.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 16 stycznia 2024 r.)

Czy spółka w sposób prawidłowy, w rozumieniu przepisów rozporządzenia opisanego w poz. 56 wniosku, ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w trybie fiskalnym tej kasy, pod koniec miesiąca w jednej kwocie obrót, będący sumą pobranych w bilonie opłat za pomocą samoobsługowych urządzeń (solaria - łóżka do opalania) w trakcie trwania tego miesiąca?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 16 stycznia 2024 r.)

Działanie spółki jest prawidłowe i nienaruszające przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 2021 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (dalej: Rozporządzenie).

Zgodnie z treścią par. 2 ust. 1 powołanego Rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W załączniku do Rozporządzenia, pod pozycją 40, zapisano zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania świadczenie usług przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w: 1) bilonie lub banknotach, lub 2) innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła. Opisany stan faktyczny jest zbieżny z cytowanym powyżej zapisem z Rozporządzenia, gdyż usługi solaryjne są świadczone przy użyciu urządzeń wyposażonych w automaty wrzutowe umożliwiające skorzystanie z usługi opalania bez udziału personelu.

Zwolnienia tego nie wyłącza w tym przypadku również uregulowanie wynikające z par. 6 ust. 2 Rozporządzenia. Przepis ten eliminuje zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania dla podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2022 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 39 lub 40 załącznika do Rozporządzenia. Spółka, co zostało wyjaśnione w opisie stanu faktycznego, nie ewidencjonuje każdej sprzedaży usług solaryjnych, tj. nie ewidencjonuje jej każdorazowo przy pobraniu opłaty za pomocą samoobsługowych urządzeń, a ze względów techniczno-organizacyjnych, ewidencjonuje sumę obrotu z usług solaryjnych za każdy poszczególny miesiąc pod koniec tego miesiąca. Nie ma wątpliwości, że pojęcie „ewidencjonowania” należy utożsamić wyłącznie z dokonaniem każdorazowej ewidencji świadczonej usługi, a nie sumy usług za dany okres. Zatem wyłączenie ze zwolnienia wynikające z par. 6 ust. 2 Rozporządzenia nie może mieć zastosowania w przedmiotowej sprawie. Gdyby uznać, że Wnioskodawca ewidencjonuje usługi solaryjne, dokonując jedynie wpisu obrotu raz w miesiącu, wykluczyłoby to obowiązek zaewidencjonowania każdej sprzedaży u wszystkich podatników.

Sposób działania łóżek do opalania (solariów) wyposażonych w automaty wrzutowe nie daje możliwości zaewidencjonowania każdej poszczególnej sprzedaży, gdyż w miejscu, w którym prowadzona jest działalność Spółki zostało zainstalowane wiele łóżek do opalania (solariów) i każde z nich jest wyposażone w automat wrzutowy, co powoduje, iż nie ma technicznego i organizacyjnego sposobu do zaewidencjonowania każdej sprzedaży, zważywszy, że często dochodzi do sytuacji, w których kilkoro klientów jednocześnie zaczyna korzystać z usługi.

Należy również zwrócić uwagę, że wspomniany par. 6 ust. 2 odnosi się wyłącznie do sytuacji, w których podatnik wcześniej te usługi (czynności wymienione w poz. 39 i 40 załącznika do Rozporządzenia) zaczął ewidencjonować przy zastosowaniu kas rejestrujących, czyli chodzi o świadczenie usług przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta w systemie bezobsługowym. Zatem wyłączenie prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania istniałoby wyłącznie w sytuacji, gdy w każdym urządzeniu (solarium) wyposażonym w automat wrzutowy byłaby zainstalowana kasa rejestrująca.

W przedmiotowej sprawie nigdy nie doszło do instalacji kas w solariach, a co za tym idzie nie można postawić tezy o wyłączeniu prawa do zwolnienia wynikającej z par. 6 ust. 2 Rozporządzenia.

Podobne wnioski zawiera interpretacja indywidualna 0112-KDIL3.4012.374.2022.2.MS potwierdza możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania w przypadku świadczenia usług opisanych w poz. 40 załącznika do Rozporządzenia.

Mając na względzie stan faktyczny i prawny oraz powołaną argumentację uznać należy, że spółka w sposób prawidłowy, w rozumieniu przepisów rozporządzenia opisanego w poz. 56 wniosku, ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w trybie fiskalnym tej kasy, pod koniec miesiąca w jednej kwocie obrót, będący sumą pobranych w bilonie opłat za pomocą samoobsługowych urządzeń (solaria - łóżka do opalania) w trakcie trwania tego miesiąca.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”. Zgodnie z tym przepisem:

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2023 r. reguluje Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2442 ze zm.), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących m.in. zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia:

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia:

W załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano w poz. 40:

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Jednakże z przepisu § 6 ust. 2 rozporządzenia wynika:

Jednocześnie zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 - zgodnie z § 4 rozporządzenia - nie stosuje się, w określonych w nim przypadkach.

W stanie faktycznym podanym we wniosku Państwa wątpliwości powstałe na gruncie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 2021 r. dotyczą możliwości ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w trybie fiskalnym tej kasy, pod koniec miesiąca w jednej kwocie, obrotu będącego sumą pobranych w bilonie opłat za pomocą samoobsługowych urządzeń (solaria - łóżka do opalania) w trakcie trwania tego miesiąca.

Ze stanu faktycznego wynika, że przedmiotem Państwa działalności jest świadczenie usług solaryjnych oraz sprzedaż kosmetyków. Urządzenia opalające (solaria) są urządzeniami samoobsługowymi, uruchamianymi przez automaty wrzutowe. Osoba chcąca skorzystać z usługi opalania wrzuca bilon do automatu wrzutowego określając w ten sposób czas opalania. Osoba, która chce uiścić należność w sposób bezgotówkowy zgłasza się do obsługi solarium, która używając terminala płatniczego pobiera z konta klienta środki, zapisuje w ewidencji kwotę i uruchamia urządzenie (solarium). Owa ewidencja służy do zaewidencjonowania wyłącznie obrotu bezgotówkowego. W ostatnim dniu miesiąca, po zakończeniu sprzedaży, następuje odczyt liczników z automatów wrzutowych, co daje informację o wielkości sprzedaży gotówkowej, uiszczonej przez klienta bezpośrednio w automacie wrzutowym. Suma kwot wynikających z obrotu zarejestrowanego przez automaty wrzutowe oraz obrotu wynikającego ze wspomnianej wyżej ewidencji jest ewidencjonowana w kasie rejestrującej jako jedna kwota. Przed 1 stycznia 2022 roku pobierane w bilonie opłaty za pomocą samoobsługowych urządzeń były ewidencjonowane za pomocą kasy rejestrującej, w trybie fiskalnym tej kasy, pod koniec każdego miesiąca w jednej kwocie jako suma wniesionych opłat w bilonie podczas trwania tego miesiąca.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz podany opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że w omawianym stanie faktycznym ograniczenia wymienione w ww. przepisie § 6 ust. 2 rozporządzenia z 22 grudnia 2021 r. miały zastosowanie, bowiem jak wynika ze stanu faktycznego, ewidencjonowali Państwo za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2022 r. pobierane w bilonie opłaty za pomocą samoobsługowych urządzeń (tj. łóżek do opalania). Nie ma przy tym znaczenia, że opłaty te były ewidencjonowane w jednej kwocie jako suma wniesionych opłat w bilonie za pomocą ww. urządzeń, a nie każdorazowo z chwilą przyjęcia należności za usługę tj. z chwilą wrzucenia bilonu do automatu wrzutowego uruchamiającego solarium.

Zatem nie mogą Państwo skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej świadczenia usług solaryjnych, za które pobierane są opłaty w bilonie za pomocą samoobsługowych urządzeń.

Należy wskazać, że na mocy delegacji ustawowej zawartej w ww. art. 111 ust. 7a i art. 145a ust. 15 ustawy zostało wydane rozporządzenie, które reguluje kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, tj. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1625 ze zm.), zwane dalej „rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących”.

Stosownie do § 2 pkt 1, pkt 16 i pkt 27 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

Na podstawie § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

W myśl § 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

Jak stanowi § 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

Stosownie do § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

Przepisy prawa podatkowego nie określają szczegółowo momentu, w którym dana transakcja powinna być zaewidencjonowana za pomocą kasy rejestrującej. Jednakże z uwagi na fakt, że przedmiotem ewidencji jest kwota obrotu i podatku należnego, oraz że na podatniku ciąży obowiązek ewidencji każdej dokonanej sprzedaży (tzn. takiej która nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego lub przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej) i uwzględnienie jej w fiskalnym raporcie dobowym, moment rejestracji powinien nastąpić niezwłocznie po dokonaniu sprzedaży, czyli wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że skoro przed 1 stycznia 2022 roku rozpoczęli Państwo ewidencjonowanie obrotu, zarejestrowanego przez automaty wrzutowe, za pomocą kasy rejestrującej w trybie fiskalnym, tracąc tym samym zgodnie z § 6 ust. 2 rozporządzenia możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej ww. obrotu na podstawie poz. 40 załącznika do rozporządzenia, to w związku z otrzymaniem za usługę solaryjną zapłaty w bilonie powinni Państwo każdorazowo zaewidencjonować na kasie rejestrującej usługę podczas jej realizacji, nie później niż z chwilą przyjęcia należności tj. wrzucenia bilonu do automatu wrzutowego uruchamiającego solarium.

Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym Spółka w sposób prawidłowy ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w trybie fiskalnym tej kasy, pod koniec miesiąca w jednej kwocie, obrót będący sumą pobranych w bilonie opłat za pomocą samoobsługowych urządzeń (solaria - łóżka do opalania) w trakcie trwania tego miesiąca, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanej przez Państwa interpretacji znak: 0112-KDIL3.4012.374.2022.2.MS wskazać należy, że interpretacja ta została wydana w innym stanie faktycznym niż przedstawiony w niniejszej sprawie. Ponadto należy podkreślić, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.