Wyrok NSA z dnia 7 września 2022 r., sygn. I FSK 477/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia WSA del. Alojzy Skrodzki, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 7 września 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 października 2018 r. sygn. akt I SA/Gd 763/18 w sprawie ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 4 czerwca 2018 r. nr 2201-IOV-2.4103.137.2018/20/03 w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania podatkowego w sprawie stwierdzenia i zwrotu nadpłaty podatku od towarów i usług za miesiąc lipiec 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego od P. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji (k. 47 i 51-58 akt)

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 października 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 763/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (dalej: sąd pierwszej instancji), po rozpoznaniu skargi P. S.A. w W. (dalej: skarżąca lub spółka) uchylił zaskarżone postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej: organ odwoławczy) z dnia 4 czerwca 2018 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania podatkowego w sprawie stwierdzenia i zwrotu nadpłaty podatku od towarów i usług za lipiec 2011 r.

1.2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku sąd pierwszej instancji przede wszystkim odniósł się do zarzutu błędnego doręczenia postanowienia organu pierwszej instancji pełnomocnikowi zamiast stronie, co według skarżącej oznacza, że postanowienie to nie weszło do obrotu prawnego, a organ odwoławczy winien był wydać postanowienie o stwierdzeniu niedopuszczalności zażalenia. Odnosząc się do tej kwestii sąd stwierdził, że choć treść pełnomocnictwa wyłączała dokonywanie pełnomocnikowi doręczeń, a zatem postanowienie powinno być doręczone stronie i dokonane w sprawie doręczenie pełnomocnikowi było nieprawidłowe, wadliwość ta, jako niemająca istotnego wpływu na wynik sprawy w rozumieniu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022 r., poz. 329 ze zm., dalej: p.p.s.a.), nie mogła prowadzić do uwzględnienia zarzutu. Sąd zaznaczył, że skarżąca wniosła w terminie środek zaskarżenia, sposób doręczenia postanowienia organu pierwszej instancji nie miał zatem wpływu na zakres uprawnień procesowych strony. Sąd nie zgodził się też ze spółką, że postanowienie nie weszło do obrotu prawnego, wskazując, że nieprawidłowe doręczenie postanowienia nie prowadzi do takiego skutku.