Wyrok NSA z dnia 1 września 2022 r., sygn. II OSK 3240/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Bąkowski (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz sędzia del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant: asystent sędziego Paweł Chyliński po rozpoznaniu w dniu 1 września 2022 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 24 lipca 2019 r., sygn. akt II SA/Gd 78/19 w sprawie ze skargi G. S. na uchwałę Rady Miejskiej w A. z dnia [...] stycznia 2018 r., nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]" w części wsi B. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Gminy A. na rzecz G. S. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 24 lipca 2019 r., sygn. akt II SA/Gd 78/19, po rozpoznaniu sprawy ze skargi G. S. na uchwałę Rady Miejskiej w A. z dnia [...] stycznia 2018 r., nr [...], w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]" w części wsi B., stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej karty terenu 2.ZK w zakresie obejmującym działkę nr [...], nr KW [...] (pkt 1), oddalił skargę w pozostałym zakresie (pkt 2) i zasądził od Rady Miejskiej w A. na rzecz skarżącego G. S. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt 3).

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Uchwałą z [...] stycznia 2018 r., nr [...], Rada Miejska w A. uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego "[...]" części wsi B.

Skargę na powyższą uchwałę wniósł G. S. zarzucając uchwale naruszenie:

1. art. 7b ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm., dalej: "k.p.a."). w zw. z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1945 ze zm., dalej: "u.p.z.p."), w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 1, 2, 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm., dalej: "Konstytucja RP"), polegające na braku zachowania zasady proporcjonalności i bezzasadnym oraz nieadekwatnym ograniczeniu skarżącemu prawa własności nieruchomości tj. działki nr [...], nr KW [...], poprzez jej zakwalifikowanie i przeznaczenie w przedmiotowym planie zagospodarowania przestrzennego, jako terenów zieleni krajobrazowej, pomimo braku występowania celu oraz słusznego interesu społecznego,